Güç'ün Kaynağı

Konu: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:29 pm

Bu kaçinci! heheheh :) 0ste 6.sezon sm hikayesi

Tokya'da olağan bir gündür.Sokalar, yaz sıcağında dondurmacıdan dondurma almak için kapışan çocuklar, serinlemek için yüzmeye giden gençler ve yaz vakti işe gitmek zorunda oldukları için sinir küpüne dönmüş insanlar ile kaynıyordu.

Usagi ve arkadaşları ise, Game Crown Center'da oturmuş Usagi ve Makoto'un yarışını izliyorlardı. Ami her zamanki gibi ders kitabına gömülmüş arada bir kızların yarışına bakarken Rei ise kolasını içip ilgisiz bir şekilde kızlara bakıyordu. Minako ise Usagi ve Makoto'un arkasından ilgi ile arkadaşlarının yarışını izliyordu. Lune ve Artemis de yerde sıcaktan bıkkın bir şekilde yatıyorlardı. En son Galaksiya'ya verdikleri savaşın üzerinden tam bir yıl geçmiştir ve o zamandan beri olağan dışı birşey olmamıştır. Michiru keman resitalleri vermeye başlamıştı ve Haruka ise yarış üzerine yarış kazanmıştı. Mamoru Usagi'nin göz yaşlarına dayanamayınca yurt dışında eğitim almaktan vazgeçerek Tokyo Üniversitesine devam etmeye başlamıştır.

Hadi Artık bitirin şu oyunu! Usagi kaçıncı kez yenilmeyi düşünüyorsun sen

Rei artık sıcağında etkisi ile daha fazla dayanamamış ve söylenmeye başlamıştı. Tam o sırada Makoto zafer çığlığı atarak usagi'i yendiğinin mesajını verdi. Usagi göz yaşlarına boğuldu ve birkaç saniye sonra ise Rei'in tepesine dikelerek ona bağırmaya başladı.

HEP SENİN YÜZÜNDEN! NE VAR ŞU ÇENENİ KAPATSAN!

Rei ise usagi'in tam aksine çok sakin ve umursamaz bir şekilde konuşmaya devam etti.
Ya tabi tabi.Benim yüzümden değil mi? Bundan önceki iki seferde benim sesim yüzümden kaybettin zaten.

Ah kızlar uzatmayın oyun alt tarafı dedi Ami. Ders kitabını kapatıp gülümsedi.Ama Usagi'in alev saçan gözlerini görünce gülümsemesi yüzünden siliniverdi. Makoto ve Minako ise vakit kaybetmeden yarışmaya başlamışlardı.Usagi buna aldırmad ve sain bir tavır takındıktan sonra Rei e döndü
Zaten senin bu karga sesinle kimin olsa konsatresi bozulurdu.Bak Ami'e onunda bozuldu.

Konsatre değil Konsatrasyon Usagi dedi Ami ortamı yumuşatmak isteyen bir ses ile. Ama hiçbir işe yaramamıştı.Rei bu sözler karşısında Usagi'e bağırmaya başladı.Sesi her yerde inlemeye başladı.

NE!!!! KARGA SES Mİ? SEN KENDİ SESİNE BAK HELE! SENİ BECERİKSİZ! BİRDE BANA SUÇ ATIYORSUN!

Usagi ağlama kırizine girdi ve göz yaşları boşalmaya başladı.Rei ise umursamaz bir şekilde kollarını bağlayıp yerine oturdu. Zavallı Luna ve Artemis ise bu olayda geri kalmak için uğraşıyordu. Tam o sırada Minako'un sesi duyuldu.
YA HAYIR! KAYBETTİM!
Ardından da Makoto'un gülen sesi geldi

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:30 pm

Usagi ve kızlar Rei'in evi dediğin tapınakta oturmuş sohbet ediyorlardır.Usagi her zaman ki gibi pastaları iştahla yerken Minako'da ona aynı şekilde yardım etmektedir. Bu duruma alışık olan arkadaşları sohbetlerine devam eder.

"Ah kızlar tam bir yıldır hiçbir harakey yok. Çok sıkıldım!!!!!" dedi Usagi.Ağzındaki pasta yüzünden sesi boğuk boğuk çıkıyordu. Makoto ciddi bir tavır takınıp usagi'e döner.Ama Luna önce davranır.

"Dua et de bu şekilde devam etsin. Hem sen değilmiydin normal bir hayat sürmek isteyen?"

"Ya orası öylede çok sıkıldım BEN!!!!!"

"USAGİ!!!!!!!!!!!!!!!!! Kaç kere söyledim sana ağzında birşey var iken konuşma!!!! Tüm artıkların yüzüme geldi!" diye söylendi Rei. Usagi ise kızgın bir ifade takınıp pastaları bırakıp kenara geçti. Artemis ayağa kalkıp ciddi bir şekilde kızlara döndü.

"Kızlar,savaştığımız onca zaman ve karşılaştığımız onca düşmandan sonra hala hayat da olduğunuz için şükr etmeniz gerekir."
Minako hafif bir tebessümle artemise yaklaştı.Sonra da birden kahkayı basarak artemise bir şaplak attı.

"Hahahahahaha merak etme Artemis,kolay kolay kimse bizi öldüremez."
"Evet diğer ölümlerimizi saymazsak" ded. Rei. Luna ve Artemis pes etmiş bir şekilde başlarını sallarlar.

"Artık gidelim mi??? Film başlayacak kızlar." dedi Ami. Diğerleri de aynı anda saatlerine bakıp teleşlandılar ve hepsi birden ayaklandı. Usagi herkesin önüne geçip bağırmaya başladı."Bu film için aylardır bekliyorum ben!!!Bu film ...."

"EVET USAGİ BİLİYORUZ!" dedi kızlar hep bir ağızdan. Usagi suratını buruşturup kızlar ile sinema'a doğru yürümeye başladı. Luna ve Artemis Minako'un çantasına saklanmışlardı.Bu şekilde onlarda girebiliceklerdi sinema ya. Tam sinema'ya yaklaşmışlardı ki gök yüzünden ışıldayan nesneler düşmeye başladı.Herkes bu düşen nesnelere hayret ve merakla izlemeye başladılar.

"Bu da neyin nesi? Gündüz vakti yıldız mı kayıyor?" dedi Ami.
"Çok ilginç bu" dedi usagi düşen nesnelere bakarak.En son daha büyük ve parlak bir ışıkda düştükten sonra Işıldayan nesneler bir an da kesildi. Gökyüzü eski haline döndü. Bir kaç dakika sonra da insanlar eski hallerine döndüler ve az önceki olayı konuşarak yollarına devam ettiler. Luna ve Artemis bilmiş bir tavır la birbirlerine baktılar. Aynı anda...
"Olabilir mi????"
"Kızlar siz sinema a gidin bizim bir işimiz var."dedi Luna ve Artemis ile birlikte Minako'un çantasından fırlayıp uzaklaşmaya başladılar.

"ARTEMİS!!" diye arkasından bağırdı Minako ama Artemis ve Luna çoktan gözden kaybolmuşlardı. Kızlar şaşkın bir şekilde birbirlerine baktıktan sonra birbirlerine birşey demeden sinema'a gittiler.

Luna ve Artemis büyük parıldayan ışığın düştüğü ormanlık alana vardılar. Biraz ilerleyince ormanın hemen içinde küçük bir krater açılmış olduğunu gördüler. Birbirlerine stresli bir şekilde baktıktan sonra krater'e ilerleyip baktılar.Aynı anda parlak bir ışıkla birlikte hiçbirşey görünmez oldu...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:30 pm

Usagi ve diğerleri pastane de oturmuş içeceklerini içiyorlardı.Bir süredir sessizce oturmuş dün olanları düşünüyorlar ve bir anlam vermeye çalışıyorlardı. Usagi içeceğinden bir yudum aldıktan sonra üzgün bir ifade ile arkadaşlarına döndü.

"Offf kızlar Luna dün akşam gelmedi.Çok endişeleniyorum onun için."

"Aynı şekilde Usagi.Artemis de gelmedi dün akşam eve."diye katıldı Minako Usagi'e. Makoto bilmiş bir hava takındı.

"Sizce bunlar yanlız kalmak istemiş olmasınlar ha?"

"MAKOTO!"diye bağırdı her biri.

"Şey kızlar,başlarına kötü bir şey gelmiş olmasın????" dedi Ami. Bunu demesi ile birlikte Usagi göz yaşlarını serbest bıraktı. Minako kararlı bir şekilde he riki elini masaya vurdu ve ayağa kalktı.

"Hayır! Burada bu şekilde oturup bekleyemem.Onları aramaya gidiyorum!"

"Bende! bende!"dedi Usagi ve Minako'un arkasına takıldı. Birkaç saniye sonra ise arkalarında arkadaşları dışarı çıktılar.

Usagi LUna'yı, Minako'da Artemis'i düşünüp düşünüp endişeleniyorlardı. Ami haklı olabilirdi.Ya onlara birşey oldu ise? Aksi halde gelmelerini engel olan şey ne olabilirdi? Keisnlikle dün onları yalnız başlarına göndermemeliydiler.

"Selam kızlar" diye bir erkek sesi duydu Usagi. Arkasını dönünce uzun boylu,esmer saçlı yakışıklı bir erkek gördü.

"MAMORU!!!" diyip kendsini mamoru'un kollarına attı."Biliyormusun,Luna ve Artemis kayboldu!"

"Ne? Kayıp mı oldular? ne zaman?"

"Dün. Şu kayan yıldızları görmüşsündür herhalde" dedi Rei. Mamoru başını sallayınca sözüne devam etti. "İşte ondan sonra doğru düzgün birşey söylemeden hızla kayboldular.Dün akşam da eve gelmemişler hala ses seda yok."

"Biz de onları aramaya çıktı" diye ekledi makato. Mamoru birkaç saniyeliğine düşündü. Daha sonra kızlara döndü.

"Tam olarak nereye doğru gitiklerini biliyormusunuz???"

"Kuzey-Batı yönüne gittiler." dedi Ami. "Sanırım şu kayan yıldızlar ile bir ilgisi var kayboluşlarının."

"Belki de o kayan şeyler yıldız değildir????" diye fikir yürüttü Makato.

"Olabilir ama o şeylerden bir tane bulamadan birşey diyemeyiz. Çok ilignç aslında haberlerde de geçiştirdiler.Çok bilgi vermediler."dedi Ami.

"Hmmm. Kuzey-Batı yönünde tam sınıra yakın bir yerde ormanlık bir alan var.Oradan başlarsak birşey bulabiliriz belki.Gidelim kızlar."
dedi Mamoru."Onları bulucaz Usagi merak etme."dedi mamoru. Usagi gülümseyip mamoru ya sarıldı ve yola koyuldular.

Bir saat sonra ormanlık alanın girişine vardılar.Ami küçük biligsayarını çıkartıp ormanın haritasını çıkartmaya başladı. Diğerleri de "Luna ve Artemis" diye bağırıp kayıp kedileri arıyorlardı. Bir süre sonra bir düşme sesi ve ardından gelen acıklı bir ses duyuldu. Sesin sahibini hemen buldular. Rei bir taş'a takılıp yere düşmüş ve dizinde hafif sıyrıklar oluşmuştu. Makato hemen Rei'in yanına koşup onu yerden kaldırdı.

"Bu taşı görmedim."

"Sakar Rei. üstüne üstelik bir de körsün.Koca taşı nasıl görmezsin"diye takıldı usagi eline bir koz geçirerek.

"BANA BAK SEN!..."

"Hey kızlar bakın bir!" Ami diğerlerini uyarark yanına çağırmıştı arkadaşlarını.Elindeki bilgisayarı ile taşı inceliyordu. Diğerleri de yanına gelince biraz şaşkın bir hali olduğunu gördüler.

"Bu taş.Ay taşı."

"NE???" Dediler hep bir ağızdan. usagi öne atlayıp Ami'in bilgisayarını elinde alıp baktı sonra birşey anlamadan geri verdi.
"Nasıl yani??? Ay'dan mı gelmiş???"

"Evet.Dün gördüğümüz yıldız yağmuru ay'dan gelen taşlar.Bunlar ufak parçalar.Ben son bir tane büyük bir parça daha düştüğünü gördüm."

"Şimdi Luna ve Artemis'in neden bu şeylerin ardından gittiklerini anlıyorum. Büyük olasılıkla bu taşların nereden geldiğini anlamışlardır. Hadi onları bulalım." dedikten sonra mamoru ormanın içine girdi ve diğerleride arkasından.Hepsi çok temkinli davranıyorlardı.Az bir ileride bir krater gördüler.

"Hey! Bu da nedir?? Sanrım senin büyk taşını bulduk Ami" dedi Makato ve koşarak kraterin yanına koştu.Aynı anda gözleri şaşkınlık ve endişe ile açıldı. Diğerleride arkasından gelince Usagi ve Minako krater'e baktı ve yere çöktüler.Gözlerinden birkaç damla yaş geldi. İkisir aynı anda...

"Luna? Artemis???"

Diğerleride şaşkınlıkla iki büklüm şekilde silindir bir kavanoz'u andıran iki nesnenin içinde uykuya dalmış gibi duran Luna ve Artemis'e baktılar.

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:31 pm

Bir apartman dairesinde oturan bir grup genç,iki silindir kavonozu andıran bir nesnenin içinde iki büklüm duran kedileri sessizce izliyordu. Ami küçük bilgisayarı ile kavanozları incleyip kedilerin durumunu öğrenmeye çalışıyordu. Usagi de mamoru ya sarılmış gözünü Luna'dan ayırmıyordu.Diğerleri ise aynı şekilde kedilere bakıyordu.

"Onlar öldü mü?" diye sessizliği bozdu Usagi. Minako aniden Usagi'e döndü.Gözlerinde kızgınlık ve hüzün vardı.

"NE DEMEK ÖLDÜ MÜ!!!!!! ELBETTE Kİ HAYIR.BİR DAHA SAIN BUNU SÖYLEME USAGİ" Usagi'de dahil herkes Minako'un bu tepkisine karşı şaşkınlıkla baktılar.Minako'dan beklenmeyecek bu haraket hepsini şoke etmişti. Usagi daha fazla dayanamayıp sessizce göz yaşlarını akıtmaya başladı. Minako Usagi'in gözyaşlarını görünce sakinleşti ve öfke yerini mahçuluğa bıraktı.

"Özür dilerim kızlar. Usagi,sen, kırmak istemedim." gözlerini yere çevirerek. Mamoru ayağa kaltı ve iç rahatlatıcı bir şekilde gülümsedi ve kedilere döndü.

"Merak etmeyin kızlar. Onlar ölü falan değiller ve ölmeyeceklerde.Sadece...sadece uyuyorlar."

Ami hariç hepsi Mamoru'a döndü. Ami bilgisayarını kapatıp arkadaşlarına döndü.Yüzünde ciddi bir ifade vardı.

"Mamoru haklı kızlar, Luna ve Artemis hala yaşıyorlar ve her zamankinden daha çok sağlıklılar. Bu şeyler bir şekilde onları uyku moduna sokmuş."

"Ama neden?" dedi Makato. Ami bilmediğini belirten bir omuz haraketi yaptı.
"Bilemiyorum ama sanırım bunun ay krallığı ile bir ilgisi var."

"Ay Krallığı mı?" dedi Usagi ve Eski yaşamında ki hayatını hatırladı. "Ama ne gibi bir ilgisi olabilir ki

"Bilmiyorum Usagi daha doğrusu tam olarak birşey söyleyemem."

"Belki bir mesaj gelmiştir?" diye fikir yürüttü Rei.

"iyi de nasıl? Yok olan bir krallıkdan nasıl bir mesaj gelebilir?"dedi Minako.

"Yok olmuş olabilir ama Kraliçe Serenity'nin ruhu hala orada olduğuna göre, bu mümkün olabilir.Yine de bu şekilde bir mesaj geleceğini hiç sanmıyorum." dedi mamoru ve kanepe ye geri oturdu. Usagi ve Minako biraz rahatlamış görünüyorlardı. Yine de en yakın dostlarının bu şekilde olması ve ne olacağını bilmemeleri onları sıkıntı içinde olmalarını sağlıyordu.

"Bu şeylerin açılmasını sağlayacak bir mekanizma yok.Bu yüzden en iyisi kendi kendilerinin açılmasını beklemek."dedi Ami ve çantasını toparlayıp ayağa kalktı. Mahçup bir yüz ifadesine büründü."Kızlar üzgünüm ama gitmek zorundayım. Kursum var."

"Sorun değil Ami. Bizde gitsek iyi olacak artık." dedi Rei. Sonra da herkes ayaklandı ve eşyalarını toparladı. Usagi ve Minako LUna ve Artemis'i çantalarına gizlediler ve herkes evinin yolunu tuttu.

Usagi sessiz bir şekilde evine girdi ve doğruca odasına yöneldi.Saat 20:05'di ve buna rağmen yorgun ve uykusu vardı.

"Hey Usagi! Bu evin kuralları var bu şekilde geç saatlerde gelemzsin!"

"Kes sesini!" dedi Usagi ve odasına çıkıp yatağın elbiseleri ile uzandı. Kesinlikle kardeşi ile uğraşacak hali yoktu. En iyi dostu için çok endişeleniyordu.
Usagi, Luna ile ilk karşılaşını,beraber göğüs gerdikleri günleri hatırlayarak uykuya daldı.

Gece saat 04:00'da Usagi'in çantasında bir kıpırtı oldu ve uzun bir kuyruk çıktı.Daha sonrasında ise anlında ay olan bir kafa göründü.
Luna Usagi'in çantasından çıkıp Usagi'in yatağına zıpladı ve pencereden ay'a baktı.Her zamankinden çok daha güzel ve parlak görünüyordu.

"Ah Kızlar, sanırım normal bir hayat hiç süremiyeceksiniz ."...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:31 pm

Sabah'ın 8'de Usagi gözlerini açtı.Nedenini bilmediği birşey yüzünden kendini çok huzurlu ve iyi hissediyordu.Uykusunda Luna'yı duymuştu ama ne söylediğini hatırlamıyordu.
Keşke gerçekten de Luna şu anda Usagi'ye ne kadar tembel ve çok yemek yediğini söylese idi.Kesinlikle kızmayacaktı.Derin bir iç çekti ve yatağından doğruldu.

"Luna..." dedi sessizce ve gözlerini yere çevirdi. O sırada kuyruğunu gülümseyerek sallayan bir kedi durdu.Anlında ay işareti olan garip bir kedi.Usagi ilk önce algılayamadı ama birkaç saniye sonra algılamaya başladı.

"LUNA!!!!!!" dedi ve kediyi yerden kapıp göğsüne bastırdı.Usagi bir yandan kediyi seviyor bir yandan da sıktıkca sıkıyordu.

"Usa.....gi..."

"Ah Luna.Senin için ne kadar endişelendim bilemezsin."

"Usagi dur.Be....ni boğuyrsun."

Usagi kediyi bıraktı ve neşe içinde yataktan kalktı ve çekmecesine gitti.Çekmeceden büyük bir çikolata çıkartıp Luna'a uzattı.Neşeli bir yüzle gülümsedi.
"Hadi Luna.Bu senin ye."

"İnanamıyorum Usagi.Sakladın mı??? "

"Yemek istemiyorsan sen bilirsin."dedi ve çikolatadan koca bir ısırık aldı.Luna hemen Usagi'in üzerine atladı ve gülümseyip çikolatayı Usagi'den kapıp yere zıpladı.İki dakika içinde çikolatayı yedikten sonra,Luna memnun bir ifade ile yere uzandı ve kuyruğunu salladı.

"Hehehehe. Çok güzeldi..."

"İyi.Şimdi....Şimdi bana neler olduğunu anlat!!!!!!!!!!!!!!"dedi Usagi sert bir tonla.Luna usagi'in bu ses tonuna karşı bir tepki vermedi.Ciddileşerek ayağa kalktı ve Usagi'e döndü.Tek bir cümle söyledi.

"Sende diğerleri ile birlikte öğreneceksin prenses"dedi ve odadan dışarı çıktı.Usagi şaşkın ve kafasıkarışık bir şekilde Luna'ın arkasından baktı.

"Ne dedi bana?... Prenses mi????"

Usagi kahvaltısını ettikten sonra Luna'da alıp Rei'in evine gitti.Oraya vardığında mamoru dahil herkes orada idi.Hepsi de şaşkın ve merak içinde idi. Artemis herkesin ortasına geçmiş oturuyordu.Onun da yüznde ciddi bir ifade vardı. Usagi ve Luna'ın geldiğini görünce yerinden kalktı ve bağını eğerek selam verdi.

"Hoşgeldiniz prenses serenity.Luna başlayalım mı artık?"
Herkes Artemis'in yaptığı ve söylediği şeye şaşırdı.ir anlam veremediler.Usagi ise kıpkırmızı olmuş bir şekilde Mamoru'un yanına oturdu.Mamoru Usagi'in kulağına eğilip fısıldadı.

"Bana da hoşgediniz prens Endimiyon deyip eğildi."
Usagi iyice şaşırdı. Luna da Artemis'e onay veren bir baş haraketi yaptıktan sonra Artemis boğaazını temizledi ve konuşmaya başladı.

"Kızlar Luna ve ben dönüştürüldük.Bi..."

"Nasıl yani???? Bir androide mi yoksa?"

Luna minako'ya döndü. "Hayır Venüs Savaşçısı. Dönüştürüldük derken eski yaşamlarımıza geri döndürüldük demek istedik."

"Eski yaşam mı?" dedi Usagi sessizce.Luna kafası ile onay verdi.

"Yani eski derken siz şimdi Gümüş Binyıl Krallığında yaşayan Luna ve Artemismisiniz?"dedi Ami.

"Tam olarak değil.Hafızalarımız tam anlamı ile geri döndürüldü.Herşeyi günü gününe iyi hatırlıyoruz.Prensesin doğumunu,sizlerin savaşçı olarak ilk gelişinizi.Herşeyi."dedi Luna. Herkes şaşkınlıkla birbirine bakıyordu.Bu kedileirn,Mamoru ve Usagi'e davranışlarını açıklıyordu.Hatta Minako'a savaşçı adı ile hitap etmesini de.

"Bakın,eski hafızalarımız bize geri verildi çünkü yeni göreviniz için esi bilgilere ve bizim yönlendirmemize ihtiyacınız var."

"Hangi yeni görev?" dedi Makato.Luna yerine oturdu ve derin bir nefes çekti.

"Yeni göreviniz... Evren Savaşçısını bulmak olacak."

"KİM??????"

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:31 pm

Rei'in evinde herkes şaşkınlıkla Luna ve Artemis'in a zönce söylediklerini algılamaya çalışıyordu.Herkes anlamsızca birbirine bakınıyor Evren Savaşçısını,ay krallığı ile ilgili olayları anlamaya çalışıyorlardı.
Mamoru ilk şoku atlatan kişi oldu.Luna ve Artemis'e döndü.

"Evren Savaşçısı da kim? Ay Krallığı ile ilgisi nedir?"

Artemis üzgün bir yüz ifadesi takınıp Mamoru'a döndü."Prens Endimiyon, aslında siz evren savaşçısını çok yakından tanıyan bir kişiydiniz"

"Ben mi?"mamoru şaşkınlık la gözlerini açtı.Oysa onunla ilgili hiçbirşey hatırlamıyordu.Luna ayağa kalktı ve kızlara döndü.

"Savaşçılar,hepiniz evren savaşçısını yakından tanıyan kişilersiniz.Tüm savaşçılar onu iyi bilir ve tanırlar.Zamanında hepinizi savaşçı olarak seçen,güçlerinizi size veren ve sizleri eğten kişi oydu."

"NE???????"Hepsinin ağzından bu kelime çıkmıştı.Bütün bunlar hepsine çok anlamsız geliyordu.N ekadar düşünürlerse düşünsünler öyle birini hatırlamıyorlardı.

"Yani,bizi savaşçı olarak seçen ve ay krallığına getiren o mu?" dedi Rei. Luna kafasını evet olarak sallayınca Makato kollarını bağdaştırıp sessizce mırıldanmaya başladı.
"O zaman neden onu hatırlamıyoruz ki?"

"Cevabı basit Makato.Evren savaşçısı tüm savaşçılarını seçtikten kısa bir süre sonra ortadan kayboldu.Gitmeden önce bize bir daha geri dönmeyeceğini söyledi ve hepinize güçlerinizi aktif hale getirip dönüşebilmenizi sağlayan nesneler bıraktı. Prenses,Evren savaşçısı sizide düşündü ve annenize savaşçıya dönüşmeniz için gereken parçayı bıraktı.Zamanı gelince de Kraliçe bize verdi."dedi Luna.Eski zamanı hatırlayıp hüzünlenerek.Artemis, Minako'ya dönük bir şekilde konuşmaya devam etti.

"Kısadan konuşmak gerekirse savaşçılar.Tüm savaşçıların güç'ün kaynağı evren savaşçısıdır.Tm gezegenlerin hayat enerjisii toplayıp onları seçtiği savaşçılara verir.Sizi de seçti ve prensesi korumanız için sizi gümüş bin yıl sarayına getirdi."

"peki benimle ilgisi nedir Luna?"

"Evren savaşçısı sık sık dünya gezegenine gider orada dinlenirdi.Bir kere bana her zaman orada yaşamak istediğini söylemişti. Sizi prenses ile o tanıştırdı efendim ve sizi Metalya hakkında uyardı."

Mamoru usagi'i ilk gördüğü anı hatırlıyordu ama onu tanıştıran kişiyi hatırlamıyordu.Hala geçmiş hayatı ile ilgili bazı parçalar silinikti.Demek ki evren savaşçısıda silinik anılarından kaybolan önemli bir parça idi.

"En önemlisi ise,prenses.Gümüş Kristali yapıp kraliçe'e veren kişi oydu."
Usagi ne diyeceğini,ne düşüneceğini bilemedi.Ne kadar uğraşırsa uğraşsın öyle birini hatırlamıyordu. Hem arkadaşlarıyla hem de mamoru ile tanışmasını sağlayan,krsitali yapıp korunmalarını sağlayan bir kişi idi ve o hatırlamıyordu.Kalbinin derinliklerinde bir yerde kim olduğunu hatta yüzünü bile hatırlamadığı o kişiye karşı garip birşeyler hissetmeye başladı. Diğerlerinin de durumu Usagi'den farklı değildi.

"Peki şimdi onu neden bulmamız gerekiyor?"dedi Ami.
Luna ve Artemis endişeli ve üzgün bir ifadeye büründüler.

"Çünkü Merkür.Evren savaşçısı tehlikede.Yeni bir kötülük dünya ya yaklaşıyor.Diğer savaşçılardan bir mesaj geldi.Eski bir düşmanı onu arıyor ve onu yok etmeden de durmayacak."

"Diğer savaşçılar mı?"dedi Minako.
"Evrenlerde ki diğer savaşçılar?"

"Evet Rei.Hepsi de evren savaşçısının sadık birer destekcisidir.Bu uğurd ölen savaşçılar olmuş.Eğer o ölürse sizlerde gücünüzü kaybedersiniz ve dolayısı ile dünyayı koruyamazsınız."dedi Luna.

"Eee,nerede imiş peki?"dedi Usagi.

"Her zaman huzurla yaşamak istediği tek yerde. Dünya'da prenses."...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:32 pm

Usagi ve kızlar şok edici bilgilerden bir gün sonra her zaman gittikleri park'a gitmişlerdi.Geleli 15 dakika olmuş olmasına rağmen hiçbiri konuşmuyordu.Luna ve Artemis ise yerde oturmuş kızları gözlüyordu.

"AMannnn her neyse.Onu da buluruz kızlar boşverin!" diye atıldı Usagi ve sessizliği bozdu.Kızlar sadece bir anlığına Usagi'e baktılar ama sonra oralı olmadılar.Makato Usagi'e baktı sonra da kedilere döndü.

"Hiç hatılayamadığımız ve tam olarak nerede olduğunu bilmediğimizi birini nasıl bulacağız biz?"

"İlk etapta prensesinde nerede olduğunu bilmiyordu Jüpiter ama onu bulduk."dedi Luna.

"Ama... Güüş Krsital ortaya çıktığında açığa çıktı.Eğer o da olmasa idi bu kadar kısa zamanda bulabiliceğimizi ben pek sanmıyorum.Hem biz onu bulmadık o bizi buldu."

"Merkür?"hafif şaşkınlıkla Artemis.

"Ama öyle."

"Peki nereden başlayacapız aramaya?"dedi Minako.Usagi kızlara dönerek gülümsedi.

"Basit.Tabiki de burada Japonya da.Eminim ki buradadır." Usagi iyice gülümseyerek.Ama kızlar aynı fikirde değildi.Rei usagi'e dönüp umutsuz gözlerle baktı.

"Ben kolay olacağını sanmıyorum.Hem Sadece Japonyayı aramak bile aylarımızı hatat yıllarımızı alabilir.Ben diğer ülkeleri düşünmek bile istemiyorum.Hem onu nasıl tanıyacağız?"

"Basit Mars.Biz onu çok iyi hatırlıyoruz."dedi artemis ayağa kalkarak.Daha sonra da Luna ayağa kaltı ve gözleri parıldamaya başladı.

"Evren savaşçısı'ın ayaklarına kadar uzanan kumral saçları vardı.Saçlarının uçları kızıl paraklığında parıldıyordu. O kahverengi gözlerine baktın mı tüm yıldızları görebiliridin.Işık saçarlardı.Sert bakışlarına rağmen içi merhametle doluydu hep."

"Çok güçlüydü ve sevgi onun için herşeydi.Parıldardı her zaman.Kişi yanında olduğu zaman kendini güvende ve huzurlu hissederdi."diye tamamladı Artemis. Kedilerin anlattıklarından evren savaşçısına hayran oldukları çok belliydi. Kızlar ilgiyle kedileirn anlattıklarını dinliyorlardı.

"Peki ne oldu na artemis? Nasıl Öldü?"dedi Minako.
Artemis cevap vermeden iki kişi onlara yaklaşmıştı bile.Birinin kahverengi kısa saçları diğerinin ise uzun yeşil saçları vardı.Usagi yerinden atlayıp onlara el sallamaya başladı.

"Haruka! Michiru! buradayız!"

"Usagi,öyle bağırıp durmasan olmaz mı"Rei yakınınca Usagi yerine oturdu ve Rei'e ters bir şekilde bakmaya başladı.Haruka ve Michiru ise gülümseyerek yanlarına geldi.İkisi birden,
"Selam"

"Söyleyin bakalım nedir bu kadar önemli görev?"dedi Haruka.

"Evren Savaşçısını bulmak.Bizim gücümüz ondan geliyormuş sonra yıllar sonra düşmaı onu aramaya başlamış tüm savaşçıları yok etmek istiyormuş bizde onu bulmamız gereki..."

"USAGİ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! YETER ARTIK! Düzgünce anlat şunları bu ne böyle!"diye bağırıd rei.Usagi kıpkırmızı bir yüzle rei e döndü.Haruka ve Michiru hiçbirşey anlamamıştı.

"SENDE HEP BAĞIRIP DURUYORSUN! NE VAR YANİ DÜZÜGÜNCE SÖYLESEN!"

"uSAGİ,Rei kızlar sakin olun.Haruka ve Michiru'ya herşeyi anlatmamız gerekiyor."dedi elini sallayarak Minako.Rei ve Usagi'in bağrışması bittikten sonra Luna ve Artemis herşeyi Haruka ve Michiru'ya anlattı.Aynı kızların ilk duyduklarında olduğu gibi tepki verdiler.Ama birkaç saniye sürdü.Haruka hemen toparlanıp Luna ve Artemis'e döndü.

"Onun anlayabiliceği bir çağrı gönderemezmiyiz?Belki görür ve cevap verir bize."

"Mahalesef,Evren savaşçısının aynı ilk zamanlar bizde olduğu gibi yeniden doğduğunda hiçbirşey hatırlamadığını sanıyrum.Aksi halde o bizi çoktan bulurdu.Başımıza bunca şey gelmişşken kesinlikle yanımıza gelirdi."dedi Luna. Ami kedilere döndü ve şüphe ile baktı.

"Gümüş krsital ortaya çıktığında tamamen olmasa da hepimizin hafızası yerine gelmeye başlamıştı.Bu onun içinde geçerli olması pek ala mümkün oabilir.Hem krsitali yapanın o olduğunu düşünürsek."

"Mümkün Merkür ama şunu da unutmamak laızm ki Evren savaşçısı öldüğü zaman, ay krallığının yok edildiği zamanın öncesinde idi.Hem o bizden bağımız.Bunu en iyi Neptün ve Uranüs daha iyi bilir."

Kızlar pes etmiş bir şekilde huysuzca yerinden kıpırdandı.Birden bire Rei'in aklına birşey geldi.

"Durun bir dakika.Artemis Luna siz bize onun ortadan birden bire kaybolduğunu söylediniz öldüğünü değil."

"Ve nasıl oluyorda hem ben hem de Haruka daha iyi biliriz?"

"ARTEMİS!"

"Afadersin Luna ağzımdan kaçtı."

"Hadi konuşun bakalım.Sizin bizden sakladığınız birşeyler var."dedi usagi eline koz geçmişçesine. Luna ve Artemis köşeye sıkışmış bir halde başlarını öne eğdiler.Luna başını kaldırmadan konuşmaya devam etti.

"O öldüğü zaman,Evren savaşçısı da öldü.Yaşayamadı.Bu konu da size birşey söylemeyeceğim yinede.Bu özel,herşeyin bir zaman da vardır.Anlatmayı hiçbir şeilde zorlamayın.Bu kadarını bilin yeter!"

"O mu? O da kim?"dedi Usagi. Ama Haruka'ın başka bir sorusu vardı.

"Luna bizim sorumuza cevap vermedin."

"Siz Uranüs ve Neptün.Siz diğer savaçılardan ona en yakın olanıydınız çünkü onun koruyucularıydınız. Sizi hep daha farklı görevlere gönderirdi.Genel olarak hep yanında idiniz.O öldüğünde de."

"Neyse kızlar bu kadar yeter.Vakti geldiğinde kayıp olanlar daima bulunur."dedi Artemis.Neptün ve Uranüs şaşkınlıkla kızlara baktı.Onlarda aynı şekilde onlara bakıyordu. Luna ve Artemis ise kızların daha fazla soru sormaması için yavaşça ilerlemeye başladılar.

"Luna belki de herşeyi tam anlamı ile anlatmalıyız."

"Vakti değil Artemis.Vakti değil."

Işıldayan gökyüzünde heryeri huzur ve mutluluk kaplıyordu.Uzun boylu,sarı saçlı yakışıklı bir erkek yeşil çimlerin ve güzel kokulu çiçeklerin arasında biraz ilerledikten sonra durdu.Üzerinde ki siyah resmi zırh'hı güneşi yansıtıyordu. Bir süre sonra gülümseyerek karşıya bakıyor.Kumral saçları ayaklarına kadar uzanan bir genç kız sırtı dönük bir şekilde denizi izliyordu.Genç erkek ise iyice gülümseyip elini kaldırdı.
"Gel benimle.Sana daha güzel birşey göstericeğim"

Kızın dönmesine fırsat kalmadan görüntü kayboldu ve mamoru irkilerek yerinden kalktı.Küfr edip yumruğunu yatağa vurdu.Az öncekiler kimdi?Sadece bir rüya mı yoksa...? Kendisinden daha büyük görünen erkek eski hayatında kendisinin giydiği kıyafete benzer bir kıyafet giyiyordu.Yüzü çok tanıdı gelmişti.Ya kız kimdi?
"Yoksa,Olabilir mi?"...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:32 pm

Gecenin karanlığında,dolunay'dan daha parlak olan bir ışık dünya'ya indi.Daha önce ki düşen ay taş'ın neden olduğu kratere inmişti.Işık soldu ve kayboldu.Karanlık bir cisim krater'in etrafında dolaştı ve eğildi.Elini krater'in üstüne dolaştırdı.Krater'in yanındaki ayak izlerini fark edince onları inceledi.

Birkaç dakika sonra karanlık cismin dudakları memnun bir şekilde gerildi.Ayağa kalktı ve ormandan dışarı çıkarak ilerlemeye başladı.Genç bir çift sohbet ederek ilerliyordu.Birbirlerine çok yakın olduğu belliydi.Duygusal bir bağ kurmuşlardı.Yürüyen karanlık cismi görünce bir an durdular.Erkek ürkek bir şekil de gözlerini kısarak karşısındakini görmeye çalıştı.

"Şey...İyimisiniz hanımefendi?"

"Sevgi mi bu hissettiğim?"dedi kadın,yüzündeki gülümseme kaybolup.Genç erkeğin yanında ki kız hafif bir şekilde gülümsedi.

"Şey biz nişanlıyız."

"Ooo, evleneceksiniz demek.Hayat da en nefret ettiğim şey nedir biliyormusunuz gençler?"

Genç çift biraz endişeli bir şekilde başlarını salladılar.Kadın yavaşça genç çifte yaklaştı.Artık vücudu neredeyse net bir şekilde görülüyordu karanlığın içinde.Gece gibi karanlık bir kıyafeti vardı.Ellerinde ise dirseklerine kadar çizilmiş bazı semboller.Kadın iyice yaklaştı,dudakları nefretten gerildi.Gözleri ateş saçmaya başlamıştı neredeyse.

"Sevgiden"bu kelimeyi sessizce ama tiksinerek söylemişti.Gözleri bir anda parladı ve elini kaldırdı.Daha sonra genç çiftin haykırışları karanlıkta kayboldu.

Sabah her zaman ki gibi parlak ve sıcaktı.Usagi ve Luna yavaşça yürüyordu.Luna Usagi'in sessizliğini fark edince durdu.

"Sorun nedir prenses?"

Usagi durup Luna'a döndü.Gözlerinde hoşnutsuz ve üzüntülü bir ifade vardı."Bana prenses deyip durma Luna. Rahatsız oluyorum."

"Ama ben..."

"Yeter! Bundan sonra bu presnses lafını duymak istemiyorum. Sen benim dostumsun ve bir daha bu şekilde hitap etme bana."

Luna pes etmiş bir şekilde başını eğdi ve anladığını gösteren bir şekilde başını salladı.Usagi hemen gülümseyip Luna'yı yerden kaldırıp omuzuna koydu.

"Güzel Hadi park'a gidelim.Aslında daha yarım saat var kızların gelmesine ama olsun.Dondurma yeriz seninle Luna."

Luna gülümseyerek kabul etti ve Usagi salanarak park'a vardı.Küçük süs havuzu'un önüne oturdu ve serinlemek için elini havuza sokutu.

"Etrafta şu kızlar dışında kimse yok."dedi luna iki kız arkadaşı göstererek.Usagi etrafına bakınca gerçeken de onlardan ve kendisinden başka kimsenin olmadığını gördü.

"Hava o kadar sıcak ki insanlar ya evlerinden çıkmıyorlar ya da serinlemek için havuza ve denize gidiyorlar.Aslında neden bizde denize gitmedik ki sanki... Offff çok sıcak bu sene hava."

"Şimdi orası kalabalıktır.Rahat bir şekilde konuşamayız ay."

"Ay mı? Şimdi de Ay mı?"

"Prenses deme demiştin.Savaşçı kimliğinle hitap edemeyeceğimi söylememiştin ki."

"Offff"Usagi pes etmiş bir tavırla yüzünü astı.Luna bnun üzerine gülmeye başladı ama gülme sesi çığlıklarla kesildi.Usagi ve Luna hemen ayağa fırladılar ve etraflarına baktılar.Hemen ileride az önceki kız arkadaşlar yerde korku ile donup kalmışlardı.Karşılarında iki tane simsiyah yaratık vardı.Biri dişi biri erkekti.Kolların da ise vakuma benzer bir şey vardı.

"Ay Savaşçısı!!!!!!"diye bağırdı Luna.Usagi anladığını gösteren bir baş hareketi yaptı.

"AY GÜCÜ! UYAN!" Usagi söleri söyler söylemez değişim geçirerek ay savaşçsına dönüştü.A savaşçısı ciddi bir şekilde, yardım etmek için koştu. Bu sırada yaratıklar vakumlarını kızların kalplerine yapıştırdılar ve kızlar çığlıklar atarak kendilerinde geçtilr.Vakumlu kollarını kalplerinden çektikten sonra kalplerinin olduğu yerden küçük, kırmızı bir küre çıktı.

"Durun bir dakika!"Yaratıklar sesin geldiği yöne baktıklarında karşılarında uzun sarı saçlı bir savaşçı gördüler.

"Sevgi!!!!!!!!!! Sevgi!!!!!!!!!!"

"Sevgi mi? Ne?"

"Yok et tüm sevgiyi! Tüm sevgileri,Tüm herkesten!"

"Ne?????"

"Ay Savaşçısı! Bu yaratıklar sevgileri emiyorlar.Dikkat et!"diye bağırdı Luna.

"Emmek mi? Siz kim oluyorsunuz da birbirini seven iki dostun sevgisini yok etmeye çalışıyorsunuz! Gerçek dostluk asla yok edilemz! Yok etmeye çalışanlarda karşısında beni bulur'! Ay savaşçısını!"

"Yok et sevgiyi!!!!!"yaratıklar durmaan aynı şeyleri söyleyip duruyordu.Ay Savaçısı saldır için hazırlandı ama yaratıklar birden sustu ve kayboldular.Usagi ne olduğunu anlayamadı ama yerde yatanları görünce hemen yanlarına gitti.Kırmızı kürelerden birini eline alınca bir an da irkildi.

"Luna bunlar atıyor.Kalp atışlarını hissediyorum ve sevgilerini." Usagi diğer küreyi de alıp sahiplerine geri verdi.Bir kaç dakika içinde gözlerini açtılar ama kimsenin göremediği bir kişi de oları izliyordu.

"Prenses Serenity.Demek Evren Savaşçısı seni de bir savaşçıya çevirdi."kadın gülümseyerek yok olup gitti...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:32 pm

Tokyo'un hemen sınırın da dağların uzerinde kurulmuş bir malikane de ölum sessizliği kol geziyordu.Dışarıdan bakıldığın da terk edilmiş görulmesine rağmen durumun tam aksine içeri de bir canlılık vardı.

Malikane'in içi de dışı gibi karanlıkla çevrilmişti.Sadece nereden geldiği belirsiz,cılız kırmızı bir ışık aydınlatıyordu her yeri. Dıştan dökulmuş gibi görunmesine karşın,içerisi tam aksine temiz,duzgun ve canlı idi. Buyuk bir oda da,taht benzeri bir oturak da oturmuş bir kadın elin de ki şampanya bardağını içiyordu. Görunur de ondan başka kimse yok gibiydi.

"Serenity. Siz kızlar,bana bu kadar kolay engel olamayacaksınız.Ama şu da bir gerçek ki size ihtiyacım olacak.Evren Savaşçısının yerini sizde iyi kim bilebilir."

Kadın alev rengi gözleri ile ileri bakıp hafifce gulumser.
"Kızıl Hançer..."

Uzun kızıl saçlı erkek ileir çıkar ve eğilerek kadına selam verir.
"Emredin efendimiz"

"Git ve bana asker topla. Bir yandan da eski dostlarımızı araştır."

"Emredersiniz efendim"buğarlaşan su gibi adam kaybolur gider. Kadın memnun bir ifade takınır ve şarap kadehini bir dikişte bitirir.

"O yaratıklar da neydi öyle?"dedi Usagi.

"Aslın da şu ana dek hiç sevgileri çekip yutan bir yaratık ile karşılaşmamıştık.Çok ilginç,bunu neden yapsılar ki? Ne yararı olabilir?"dedi Makato Luna'a dönup. Ama Luna ve Artemis sadece susmakla yetindiler. Minako ve Ami kızların yanında iken Rei de meditasyon yaparak bu sorulara cevap bulacağı umudu ile olanları görmeye çalışıyordu.

"Mamaru!"mamoru içeri girdi ve usagi e gulumsedi.Arkasından Haruka ve Mischuri girdi.Belli ki Mamoru a herşeyi anlatmışlardı.

"Birşey buldunuz mu?"dedi Haruka.Ami kafasını sallayarak Rei e döndu.

"Deniyor."

"Luna,Artemis.Sizler birşey biliyor olmalısınız."dedi Minako.

"Fazla birşey değil kızlar.Ama bu birşeyi gösteriyor.Duşmanımız gezegenimize varmış."

"Ve görunen o ki vakit kaybetmeden işe koyulmuş.Ama dusmanı bizde tanımıyoruz.Sadece evren savaşçısı bize guclu bir dusman olduğunu söylemişti.Kendisinin tam aksi olduğunu da söyledi."diye tamamladı Artemis.

"Kendisinin tam aksi mi?"dedi mamoru merakla.Diğerleri de aynı şekil de merak etmişti.Makato kedilere döndu.

"Neden kendisinin tam aki deme ihtiyacı duydu ki?"

"Bilemeyiz.Hem aslında bunda o kadar önemli birşey yok bence.Normal bir betimleme içinde söylemiş olabilir canım"dedi minako ama ami aynı fikirde değildi.Luna ın analtııklarına bakılırsa evren savaşçısının söylediği tek bir kelime bile bir anlam ve ip ucu taşıyordu.Keisnlikle de boş ve gereksiz konuşan biri değildi.Yine de Ami dusuncelerini kendine saklamayı tercih etti.

Gun batmak uzere idi.Guneşin batışı gök yuzunu kızıla boyamıştı. Uuzn saçlı bir erkek bir park da durmuş bu batışı izliyordu.Zevkle gulumsedi.
"Ahh,işte gunun en sevdiğim ikinci zamanı.Gun batımı....O da ne?"gözlerini kapadı ve yurumeye başladı.Bir sure yurudukten sonra durdu ve gözlerini açtı.

"Aaaa demek burdasın.Sonun da birini buldum."ağacın yanında ki kara taş parçasına bakara. Ellerini kaldırara birleştirdi ve yavaşça geri ayırdı.Kızıl bir ışık olutu elinde.Kızıl topu taş parçasının uzerine attı ve geri çekildi.Bir kaç saniye içinde taş çatlamaya başaldı ve sonra da sivri bir şekilde buyudu,buyudu ve buyudu.En sonun da uzun siyah saçlı bir kadın görundu.Kapkara bir kıyafet vardı uzerinde. Uykudan uyanmış gibi gerilidi e gözlerini açtı.Gözleri de göruntusu gibi kapkaranlıktı. Her iki avucunda da kızıl hançer de olduğu gibi daire şeklinin için de bir sembol vardı.Hançerin,kızıl bir hançer şeklinde iken onu ki kara bir kalpti.
Memnun bir şekil de gulumsedi.

"Kızıl hançer.?"

"Kara Kalp.Uzun zaman oldu.Umarım yeterince dinlenmişsindir.Efendimizin bizden istediği çok şey var."...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:33 pm

Usagi sabah'ın ilk ışıkları ile uyanmış ve giyinmişti.Balkona çıkmış,guzel havayı koklayıp keyfini çıkartıyordu.

"Usagi! Hadi uyan artık..."kapı açılır ve içeri annesi girer.Usagi'i göremeyince şaşırır.Onu balkoda,ustelik hazırlanmış olarak görunce iyice şaşırır.Usagi gulumseyerek annesine koşar ve ona sarılır.

"Gunaydın anneciğim."

"Usagi? Can..ım sen erkenden kalkm..."

"Kahvaltı hazır mı? Çok aççım! Kızlarla bugun denize gideceğiz.Hadi Luna."

"Mİyav"

"Aah,durum şimdi anlaşıldı.Bende diyorum erkenden ne diye kalktı bu kız."

Usagi koşarak aşağıya indi ve hemen hazır kahvaltı sofrasına oturdu.Shingo ve babsı ise çoktan oturmuştu sofraya.

"Hayret dolunay surat.Nasıl oldu da yataktan çıktın sen."

"Bana bak! benle doğsu duzugn konuş! Ben snein ablanım!"

"Ablaymış! Peh gulerim buna..."

"SENİ VAR YA...!"

"Usagi! Shingo.Kesin kavgayı.Tatlım sende hiçbir şey söylemiyorsun."
Usagi'in annesi elinin birinde yumurta dolu tava ile diğeirnde ise bir kase ile içeri girdi.Kase'i luna'ın önune koydu.

"Afiyet olsun luna.Alın bakalım sizde..."

"Harika! Bu gun iyi bir kahvaltı yapmam şart."

"Nereye gidiyorsun usagi?"

"Kızlar ile denize baba."

"Hmmm,yanınızda o oğlan da olacak mı peki?"ciddi ve meraklı bir şekilde öne eğildi babası.Usagi'in lokması boğazında kaldı ve yutkunmakta gucluk çekti.

"Elbette baba kesin geliyordur.Ayrılmıyorlar ki birbirlerinden."

"NE!!!!!!!!!"

"Shingo,seni sersem yaratık!"deid usagi ve kafasına bez peçeteyi fırlattı.Ama oğlan çabuk davrandı ve eğilerek kurtuldu.Usagi'e dil çıkartarak kızdırmaya devam etti.

"USAGİ!!!!!!! Canım kızım,yaşın kaç daha !!! Usagi...."

"Aaa ,baba gitmem laızm görşrz.Luna çabuk....."
Usagi ışık hızı ile kalkıp eşyalarını aldı ve dışarı çıktı ve luna ile birlikte kızlar ile buluşacağı otobus durağına yola koyuldu.Arkadan babsını sesisini son defa duydu.

"USAGİ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Usagi durağa vardığı zaman nefes nefese idi.Hem sıcağın hem de koşmanın etkisi ile iyice terlemişti.Luna'da durumu ondan farklı değildi.Kızlar ve mamoru onu görunce el salladılar.

"Nerede kaldın usagi?...hem bu halin ne?"[b]dedi rei her zamanki tavrı ile.
"Sormayın....Babam yuzunden,mamoru un geleceğini öğrenince her zaman ki gibi kriz geçirdi.Zor kaçtım.Hep o Shingo'un yuzunden.Kucuk sersem.!"

Kızlar gulerken mamoru biraz korkmuş görunuyordu."Şey,Usagi.Arkamızdan gelmeye kalkmaz değil mi?"

"Ne oldu Mamoru korktun mu kayın pederinden?"muzipçe gulerek minako.

"Ne? Ben mi? Yok canım,neden korkayım."bir yandan da herkes guluyordu.

"Gelmez merak etme.Annem engeller onu."dedi usagi rahatlatmaya çalışırcasına. Mamoru ile birlikte olmaya başladıklarından beri,usagi onu ailesi ile hiç tanıştırmamıştı.Hiç fırsatı olmamıştı bu yuzden.Ne kadar acı. Onca yılları,hep savaşmakla geçmişti.Belki de tanıştırmanın sırası idi.Tam aklındakini söyleyecekti ki haruka araya giridi

"Otobus geldi,hadi binelim."

Gelen otobuse tek tek binerek herkes yerlerine oturdu.En son uzun kızıl saçları olan bir erkek otobuse girdi ve oturdu.Şapkası yuzunden yuzu görunmuyordu. Diğer bir yandan kızlar ve mamoru hala eşyaları yerleştirmek için çaba sarf ediyorlardı...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:33 pm

işte şimdi okuyan daha şanslı biz merakla bekliyodu yeni bölümlerin gelmesini şimdi herkez ileriki bölümleri hemen okuyo :D

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:33 pm

Kumsal tıklım tıklımdı. Her kesimden insan, sıcak hava nedeni ile serinlemek için gelmişti. Deniz pırıl pırıl parlamakta, martılar da sıcak hava da uçuşarak balık tutmak için uğraşıyorlardı.

Usagi ve diğerleri ise ellerinde eşyaları ile kalabalıkta ilerlemeye çalışıyordu. Minako'da Usagi gibi şikayet edip duruyordu. Ami guler yuzle kızları sakinleştirmek istedi.

"Kızlar sakin olun lutfen. Hava çok sıcak, bu normal."

"Neresi normal! Hiç bu kadar kalabalık olmazdı, özellikle sabahları. Şuna baksana yuruyecek yeri zor buluyoruz."

"Usagi doğru söyluyor. İnsan biraz usturuplu oturur. Duzgun bir şekil de yerleşir. N ebu böyle. Neredeyse kaldırıma çıkacaklar." dedi minako. Rei de kızlara hak verdiğini göstermek için başı ile onayladı. Makato şaşkınlıkla Rei'e baktı.

"Ne yani sende mi aynı fikirdesin?"

"Elbette ki. Ne diye şaştın makato?"

"Ne bileyim. Sen pek haklı bulmazsın da usagi ve minako'u."

"Tamam kızlar bu kadar yeter. Şimdi yer bulmaya konsatre olun. Bu eşyaları daha fazla taşımak istemiyorum." dedi Haruka. Mischuri gulumseyerek sağ tarafta, ileride duran bir boş alanı gösterdi.

"İşte burası gayet iyi"
hepsi birden, inanılmaz bir hızla koşuşturarak boş alana doğru koştular. Minako ve Usagi' de Rei'in kendilerine katılmasından dolayı şaırmış bir şekilde Rei'e şuphe içinde bakarak koşuşturuyorlardı.
Birkaç dakika sonra hepsi birlikle yerleşmiş bir şekilde yerlerine oturdu. Makato hızla yerinden kalktı ve uzerinde ki elbiseyi bir çıpıda çıkardı.

"Hadi denize!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"diye bağırdı ve koşarak serin sulara atladı. Denizden arkadaşlarına el sallayarak yanına çağırdı. Diğer kızlarda gulumseyerek makato'un peşinden gittiler. Geriye bir tek Mamoru ve kediler kalmıştı. Luna mamoru'a yaklaşıp fısıltı ile konuştu.

"Efendim, siz girmiyormusunuz?"

"Hayır Luna. Şimdilik böyle iyiyim ben."hafifçe gulumseyerek.

Kızlar deniz topları ile voleybol oynamaya başladılar. Makato sıkılmış bir şekilde aralarında çıktı ve meydan okuyan bir bakışla arkadaşlarına baktı.

"Eeee hanginiz benimle gureşirsiniz?"
Haruka hariç kimse Makato ile gureşmeye yanaşmadı. Haruka meydan okumaya karşılık verdi ve Makatonun karşısına geçti. Makato hızla haruka'a saldırıp gureşmeye başladılar.
Usagi kumsal a dönerek mamoru un hala oturudğunu gördu. Biliş bir tavır takınım denizden çıkıp mamorunun yanına geldi ve elinden tuttu. Mamoru çaresiz kalktı. Usagi son onda yerinden dönup kedilere baktı ve denizi işaret etti. Lakin kediler urkerek baş sallayınca Usagi gulerek mamoru ile denize geri döndu.

Uzun kızıl saçlı, yakışıklı bir erkek yabaşça kumsalda yurumeye başladı. Etrafına iğrenerek bakınıyordu. Görduğu sevgililer,dostlar ve birbilerine sevgi ile bakan aileler. Kızıl hançer hemen yanında duran birbirlerine hayran ve tutuku ile bakan bir çift gördu. Ellerinde nişan yuzukleri vardı. Adam sinsice gulumsedi.

"Aaaa, bak sen şuna. Birbirlerine deli gibi aşık bir çift."
Elini kaldırdı ve kzıl hançer şeklinde ki dömesi parladı. Aynı an da ışınlanmış gibi ortaya çıkan iki yaratık gorundu. Kızıl hançer yaratıklara az önce baktığı çifti gösterdiğinde diğer insanlar olanları görmuş ve kaçışmaya başlamıştı bile. İki yaratık birkaç gun önce Ay savaşçısının karşılaştığı yaratıklardı. Sol kollarında kızıl bir hançer şekli vardı. İki yaratıkta harakete geçip çifte saldırdı ve vakuma benzer kollarını çiftin kalplerinin olduğu bölgeye tuttu. Aynı an da çift çığlıklar atmaya başladı acı içinde.

Denizde eğlenerek oynayan savaşçılar çığlıklar ve kaçışmaları görunce bir an afalladılar. Etraflarına baktıklarında az ilerlerinde iki yaratığın birilerine saldırdığını görduler.

"Kızlar!"Hepside usagi'in demek istediğini anlamıştı bile. Kzlar denizden çıkıp hemen ilerlerind eki dukkana girdiler. Mamoru kedileri alıp kızların arkasından koştu. Vardığında dukkandan savaşçılar dönuşum geçirmiş halde ortaya çıktılar.

"Siz gidin kızlar. Bende arkanızdan geliyorum."
Gezegen Savaşçıları, hızla yaratıklarn olduğu yere koştular. O sırada yaratıklar çiftin göğsunden kırmızı kureler çıkarttılar.Vardıkları anda savaşçılar yaratıklara doğru koşup saldırdılar ama kızıl bir ışıkla birlikte geriye savrulup acı içinde yere dustuler.

"AHHHH!

"kızlar!"Dedi maskeli şövalye. Kızlar ne olduğunu anlayamamştılar etraflarına bakındılar ama kimse yoktu.

"Gezegen savaşçıları! Ne buyuk supriz. Sizinle karşılaşacağımı ummuyordum doğrusu."

"Sende kimsin!?"dedi haruka hınçla.

"Ben Kızıl Hançer! Efendimin bir numaralı savaşçısıyım."
Ortaya kızıl saçlı, savaşçı kıyafetlerinde bir erkek çıktı. Sinsice gulumseyip çıkan kırmızı kuerele döndu ve eini kaldırarak kureleri kendine çekti.

"Size bir bilgi. Bir kere yok edildi mi bir daha yerine koyamazsınız."
Hiçbiri bir an ne demek istediğini anlayamadı ama Kızıl Hançer, elini boş havadan sıkıp, kurelerde param parça olunca demek istediğini anladılar. Çift acı içinde son çığlıklarını attılar ve kızıl bir energi onları kapladı. Energi ortadan kaybolduğunda çiftin diğer iki yaratık gibi olduğunu görduler.

"Demek insanlarmış."dedi Usagi.

"Aaaa evet prenses. Ve acıyla söylemem gerekir ki onları durdurmanın tek yolu öldurmektir!... Ve ben ordum için iki asker daha kattım!"

"HAYİR!!!!!!!!!!!!!"

"AY SAVAŞÇİSİ DUR!!!!!!!" Diye bağırdı maskeli şövalye ama ay savaşçısı onu duymadı bile. zıl hançere saldırdı ama az önceki gibi sert bir şekilde yere savruldu. Kzılar hemen ay savaşçısını yerinden kaldırdılar.

"Seni lanet!"dedi Uranus. Kızıl hançer uranus e zevkle karışk bir ifade ile baktı.

"Uranus.... Ve evet Neptun. Uzun zaman olmuş."

"Ne?"dedi uranus ve neptun. Adam sırıtarak yaratılar ile birlikte kayboldu. Usagi uzgun bir şekilde mamoru ya sarıldı. Uranus ve Neptun ise Kızıl Hançerin söylediğini anlamaya çalışıyordu.

"Lune ve Artemis bize daha fazla şey anlatmak zorundalar sanıırm."dedi Rei.........

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:34 pm

Karanlık-loş bir oda da uzun siyah saçlı kadın oturmuş,karşısında ki iki savaşçısına bakıyordu. Savaşçılar korkmuş ve endişeli gibiydiler. Kadın negatif bir enerji yayıyordu.

"Kaç gun oldu? Bir jafta mı? Ve siz hala kata kata dört asker mi katttınız?"

"Efendim. Kara kalp ve ben diğer uyuyan savaşçılarımızı bulmak için uğraşıyoruz."

"Kızıl hançer, zeki olduğunu sanırdım."

"E-Efendim. Ben..."

"Yeter! . Kara kalp sen diğer uyuyan savaşçıları bulmakla görevlisin. Sana gelinde kızıl hançer. Sende asker katmaya bak orduna. Yaratıklarını şehrin dört bir yanına gönder."

"Ya gezegen savaşçıları efendim?"

"Onları fazla dert etmeyin siz. Ama işi kolaydan halledim. Gece, gunduz demeden her an haraket halinde olun."

"Ya benim askerlerim efendim?"

"Sen de iş uzerinde ikenasli görevini aksatmayacak şekilde oluşturmaya başlayabilirsin."

"EMREDERSİNİZ!"Dedi iki savaşçı da ve yok oldular. Kadın tek başına etrafına göz gezdirdi. Elini kaldırdı ve bir an da ortaya yokdan var olan saydam bir perde geldi. Gösterdiği şey ise gezegen savaşçıları idi. Kızıl hançerin son görevini gösteriyordu perde.

Kadın alev rengi gözlerini kısarak savaşçılara göz gezdirdi. Hepsini de tanıyordu ama daha iyi tanıdığı iki savaşçı orada idi. Uranus ve Neptun.

"Uranus,Neptun. Evren savaşçısının koruyucuları. Evren savaşçısı biri ile irtibata geçicekse ilk siz olacaksınızdır eminim."
birden gözune ay savaşçısını tutan smokinli şövalye'i gördu. Gözleri açıldı ve gulumsemeye başladı.

"Bak sen şu işe. Endimiyon,demek bu sensin. Kral Abadren'in varisi."

Gecenin karanlığında birden bire iki kişi ortaya çıktı. Biri karalar giymiş bir kadın, diğeri ise kızıllar giymiş bir erkek.

"Evet,sanırım burada ayrılıyoruz kızıl hançer."

"Sanırım öyle... Şimdi izninle şu çift ile ilgilenmem gerekiyor."

"Dur bekle!"

"Ne?"

"Bırakta ben yapayım. Bana yardıcı olacak adamlara ihtiyacım var."

"Öyle olsun."

Kara kalp, yavaş adımlar ile parkta oturan çiftte yaklaştı. Birbirlerine sevgi ile bakıyor ve geleceklerinden bahsediyorlardı. Gelen kadını görunce ikisi de ilgi ile kadına dönduler. Kadın gulumsedi ve elini kaldırdı. Kara kalp şeklinde ki işareti parladı ve aynı an da çift acılar içind ebağırdı. Kısa bir sure sonra da kalplerinden kırmızı kureler çıktı. Kadın bir kere de ikisini birden parçaladı. Çift, acı içinde son bir çığlık attıktan sonra kara bir enerji ile kaplandılar. Enerji kaybolduğunda kara renkler de, diğer canavarlara benzeyen iki canavar ortaya çıktı.

"İşte benim guzel yaratıklarım."

"Aman ne guzel. Şimdi işe koyulsak iyi olacak."

Adam parmaklarını şaklattı. Karanlıkta ortaya çıkan dört yaratık efendisinin emrini bekliyordu.

"Gidin! sevgi dolu tureklerde ki sevgiyi çekip yok edin. Ordumuza asker toplayın!!!!!!!!!!!"

"EMREDERSİNİZ EFENDİM!!!!!!!!!!!!"Boğuk bir sesle. Ortadan kaybolarak yeni avlar peşine duştuler. Kızıl Hançer, kendini beğenmiş bir tavır ile gulumseyip kara kalp'e döndu. Kadn umursamaz bir eda ile kafasını sallayıp yaratıkları ile birlikte yok oldu.

"İyiliğin gucu,enerjisi, gösterin bana kayıp ruhu! Yardım edin bana onu bulmam için!"
Alevler haraketlendi ama birkaç saniye surdu. Sonra yeniden sakin hallerini aldılar. Rei siniri bir şekilde lanet okudu. Çok yorgun ve umutsuz bir hali vardı.

"Saatlerdir uğraşıyorum birşey bulamıyorum!"

"Ne arıyorsan Rei, inancını ve umudunu asla kaybetmemeilisin."

"Buyuk baba?" kısa boylu,yaşlı adam ciddi bir şekilde torununa bakıyordu.

"Rei. Şimdilik bu kadar yeter. Her ne ya da kimi arıyorsan daha sonra devam et. Çok yorgunsuzn tatlım."

"Olmaz. Vaktim kısıtlı. Hem yeni başlıyorum daha buyuk baba."dedi Rei gulerek. Yaşlı adam uzgun bir bakış attıktan sonra başı ile onayladı ve dışarı çıktı. Biraz ilerledikten sonra gecenin yıldızlarına baktı. Dolunay parlaktı ve yıldızlarda göz kırpıyormuş gibi haraketliydiler. Yaşlı adam içini çekti.

"Evren ve içinde barındırdıkları ne kadar da guzel."

Rei iyice konsatre olmuştu. Bedeni burada idi ama aklı başka yerlerde. Kayıp ruhu bulmak için tum enerjisini odaklıyordu. Aniden alevler buyudu ve çılgınca haraketlendiler.

Rei'in gözleri önune up uzun saçlı bir savaşçı belirdi. Yuzu görunmuyordu. Sırtını dönmuştu. Saçlarının uçları kızıl alev rengide idi ve parıldıyorlardı. Bir an gözleri görundu. Sevgi dolu,ışıldayan parlak alev rengi gözler.

"Mars, inancını ve umudunu asla yitirme."
Göruntu bir anda kayboldu ve rei irkilerek gözlerini açtı. Nefes nefese idi. Şaşkınlıktan gözleri irileşmiş bir halde alevlere bakıyordu.

"Evren Savaşçısı..."

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:34 pm

"Nasil yani rei? Onu gorup hissettin mi?"

"kaç kere diyeceğim usagi evet."

"Nasil biri idi peki?"dedi haruka ciddi ve ilgili bir merak ile. Rei bir sure haruka ya sonra da diğerlerine bakti. Mamoru da orada durmuş Rei'i ilgi ile dinliyordu. Dusunceli bir hali vardi.

"Luna ve Artemis'in anlattiği gibi. Ama tam gremedim.Bir an gozlerini grdum. Sonra arkadan gordum."

"Anlatsana Rei!"dedi minako çocuksu bir heyecanla.Rei içini çekti bir an gozunu kapatarak aniyi canlandirdi.Sonra gzlerini açarak merala bekleyen arkadaşlarini fazla beletme istemedi.

"Up uzun kahverengi bir saçi vardi.Uçlari parla kizil,alev renginde idi. Gozleri ise parlak ve alev gibiydi. Ben bir an saki gozlerinde yildizlari,evreni gordum sandim. Çok garip bir histi onu gormek."

"Peki sana ne dedi?"dedi mamoru.

"İnancini ve umudunu asla kaybetme mars.... aslinda tam olarak ne demek istediğini anlayamadim. Yani durup duruken neden bunu desin.Ne diye selam falan demesin ki."

"Selam mi?"dedi Mischuri gulumseyerek.

"Misal demek istedim. Ama en azindan onunla bağlanti kurduk."dedi rei mutlu bir şekilde. Diğerleri de ona katildilar ama Luna ve Artemis ayni fikirde değildiler. İç çekip başlarini one eğdiler. Ami bu durumu gorunce kedilere eğildi.

"Sorun ne çocuklar? Bu iyi birşey"

"Bir bakima evet."dedi artemis.

"Nasil yani?"dedi makato."

"Rei'in gorduğu geçmişten bir ani idin. Yoksa onla bağlanti falan kurmadi. Uzgunum mars."dedi luna uzgun bir şekilde. Hepsi şaşirmişti. Rei ise şok olmuş ve hayal kirikliğina uğramişti.

"Ama nasil.... aaaa ben."

"Mars. O gunu hatirliyorum. Gezegenin için endişeli idin. karanlik gucler faaliyetini arttirmişti.Bilinmedik birşey vardi ve Evren savaşçisi sana kaynağini bulman için gorevlendirdi. Ama bir turlu bulamayinca ayni şu anki gibiydin. O da, sana guvendiğini ve inancini ve umudunu asla kaybetmemeini soyledi. Biz de orada idik.Senin 6.hizlerine her zaman guvenmişti o"

"Ya peki... Ben bulabildim mi? Luna"

"Evet. Uzak bir gezegenden geldiğini soyledin. Evren savaşçisi ve uranus,neptun oraya gittiler."

"Zaten ondan sonra da bir daha onlari gormedik"

"ARTEMİS!!!!!!!!!!!!!!!"

"Afadersin Luna..."dedi beyaz kedi urkerek. Lakin iş işten geçmişti. Artemis lafi kaçirmişti. Uranus ve neptun hayvanlari onune çektiler.

"Şimdi luna ve artemis. Şu iş artik tam anlami ile anlatin."

"Haruka,şey..."

"Sus artik artemis. Uranus,Neptun ve diğerleriniz. Bazi şeyleri zamani gelene kadar anlatamayiz. Doğru değil.Geçmişin merakina kapilip onunla birlikte dalip gitmeniz iyi olmaz. Geçmiş, geçmişte kaldi. Siz sadece evren savaşçisini bulmak için uğraşin ve bu arada dusşmaninin daha fazla insanin canini yakmasini engelleyin."

"Peki bu dusşman hakkinda bir bilginiz olmadiğindan eminmisiniz?"dedi mamoru. Luna başini olumlu anlamda salladi.

"Uzugunum prens endimiyon ama bu konuda bizimde fikrimiz yok. Tamamen bilinmedik bir duşman. Sanirim geçmiş hayatimizdan gelen biri olabilir. Ama yinede fikrimiz pek yok."

"Peki. Sari saçli bir adam taniyormuydunuz?Uzerindeki iyafet bir zamanlar benim giydiğime benziyordu."

"kral Abadren."dedi iki kedi birden. Hepsi şaşirmişti. Ne yle birinden bahsetmişti luna ve artemis ne de onlar onu hatirliyordu.

"kim o?"dedi usagi.Luna başini ne eğdi ve sonra mamoru ya dondu.

"Dunya'in krali. Siz onun varisi idiniz efendim."

"Ne!!!!!!!!!!!!!!"....

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:34 pm

"kral Abadren,dunya'nin krali?"mamoru bu cumleyi tane tane ve boş boş onune bakarak soyledi. Diğerleri de merak ve heyecanla Luna ve Artemis'e bakiyordu. Usagi ilk mamoru'ya sonra da kedilere dondu.

"Luna,Artemis konuyu biraz daha açsak ve tam olarak bilgi verseniz? Yani kral Abadresn, mamoru'un babasi mi?"

Luna pes etmiş bir halde kafasini yere eğerek derin bir iç çekti.Usagi başini anlamadiğini gosteren bir şekilde salladi.

"Hayir, hayir değil. kral evli değildi ve doğal olarak bir çocuğu da yoktu."

"Evli olmasi gerekmez ki bunun için"dedi minako muzipçe siritarak.Mamoru için tam anlami ile cevap bu değildi tabi.

"Peki evren savaşçisi ve kral'in ilgisi nedir?"

"Ne????"

"Şaşirma Luna, ruyamda onu da gordum"

"Ve şimdi soyluyorsun mamoru. İnsan sevgilisinden hiç saklar mi"

"Usagi lutfen yapma. Rei'in anlattiklari ile emin oldum evren savaşçisi olduğuna.Yoksa normal bir ruya sanmiştim... Luna?"

"İkisi sevgili idi. kral'in bir varise ihtiyaci olunca evren savaşçisi sizi buldu efendim."

"O mu buldu?"

"Aslinda tum savaşçilari bulan hep oydu. Sizi tesaduf eseri buldu. Onun seçtikleri her zaman en iyisidir."dedi Artemis. Mamoru gulumsedi ister istemez. Mamoru gozlerni kapadi,ruyasini hatirlamaya çalişti. Sari saçli, mavi gozlu bir adam. Yaşli değildi ama çok gençte değildi. Beynini zorladi, hatirlamak için uğraşip durdu. Bir an gozlerinin onunde ayni adami ,batan guneşe bakarken gordu.Gozlerinde korku ve endişe vardi. Gozlerini açinca kizlarin ona baktiğini gordu.Hepsi de şaşkinlikla bakiyordu.

"Bu aralar duyduğumuz herşeyde şaşiriyoruz kizlar fark ettiniz mi?"dedi minako gulerek. Ama diğerleri ayni fikirde değildi,en azindan komik olmasinda. kesinlikle gulecek birşey yoktu.

"Efendimiz birçok adam topladim."

"kara kalpten ses seda?"

"Bir haber yok efendimiz."

kizil hançer lafini bitirir bitirmez ortaya kara kalp çikti. ilerleyip efendisinin onunde diz çoktu.

"Uzgunum efendim geç kaldim. Ama iyi bir haberim var"

"Nedir o?"

"Ateş kirbacini buldum."

"Oo, bak bu iyi bir haber. Ateş kirbaci işimizi kolaylaştiracaktir. Peki nedne yaninda değil?"

"Yerini buldum ama onu uyandiramadim. İçinde bulunduğu nesne bir tapinakta efendim."

"Anlaşildi, hançer ile birlikte git ve onu uynadir."...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:35 pm

Guneş batarken insanlar da artik evlerine doğru yola çikmişti. Bazi gençler yetişkinleirn aksine evlerine gitmek yerine oturmuş sohbete devam ediyor ya da game center'a gidiyorlardi.Ne de olsa gun onlar için asil şimdi başliyordu. Aileler de bunlara ses çikarmiyor, eğlenmelerine izin veriyorlardi.Sonuç ta yaz'i iple çekmemişlermiydi ki? Sitresli okul aylarindan sonra bu tatili hak etmişlerdi. Hem de fazlasi ile,hem daha yaz aşklari vardi.

Mamoru ve kizlar hala Rei'in evindelerdi. Yanliz şu an da içeri de değil,arka bahçede oturmuşlar serinlemeye çalişiyorlardi. Akşam da olsa hava hala çok sicakti. Rei, elinde ki yelpaze'yi çilignca salliyordu.

"Yeter artik! Hava çok sicak!"

"Sakin ol Rei, yazdayiz bu çok normal."

"Ami, bu yaz havasi çok normal değil ama. Sen hiç bu kadar sicak olduğunu gordun mu havanin?"

"Evet makato ama ne d eolsa kuresel isinma var."

"Yine de bu kadari fazla.leceğim.Şu yuzume bakin hele ne hale geldi sicatan."

"Venus! Yuzunden başka birşey duşunmezmisin sen?"

"Ne demek duşunmezmisin. Artemis he dikkat et, buk baba da burada."

"Artemis zaten son zamanlar da çok boş boğaz oldu."dedi Luna anlami bir bakiş atarak. Artemis mesaji almiş bir şekil de korkuyla siritti. Usagi ve Mamoru birbirlerine sarilmişlar, artik batmiş guneşin ardindan ortaya çikan ay'i izliyorlardi. Haruka onlari fark edince muzip bir gulumseme ile kizlara dondu.

"Şu kumrulara da bakin..."

"Ne umrusu? Aaaaa ne guzel ben sicaktan maf olayim usagi ve mamoru da romantik anlar geçirsinler."

"MİNAKO!!!!!!!!!!"

"NE????????? Ne diye hepiniz birden bağiriyorsunuz bana!"

Usagi ve Mamoru utanmiş bir şekil de yerleirnden doğruldular. İkisinin de yuzu kizarmişti. Mischiru kizaran aşiklari gorunce tatli bir şekil de gulumsedi.

"Sanirim bir artik gitsek iyi olacak."

"Doğru çifte kumrulari yanliz birakalim biz"

"Haruka!"

"Tamam Usagi tamam. Utanma hemen."

Haruka ve Michiru, iyi akşamlar dedikten sonra el sallayarak ayrildilar.Zaten bugun şok ustune şok geçirmişlerdi. Zaten geçirmedikleri gun mu vardi. Diğerleri de kalip sohbet etmeye devam ettiler.Birkaç dakika sonra da diğerleri kalkti ve birbilerine hoşçakal diyip ayrildilar.Rei'de odasina doğru gitti.

Rei'in buyuk babasi durmuş torununu ve arkadaşlarini izliyordu. Gulumseyip onlari izlemekten vazgeçip tapinağin onune çikti. İçini yasemin kokusu ile doldurduktan sonra sevimli bir ifade ile etrafda dolaşmaya başladi. Biraz yurduuğunde ileri de iki kişinin dua edilen isimda dolaştiklarini gordu. İlk başta dua etmek için gelen bir çift sandi ama kadinin sert bir şekil de mumlari elinin tersi ile itip yere yikinca onlarin davetsiz misafirler olduğunu anladi. Hemen çiftin yanina koştu ve yuzunde ki kizgin bir ifade ile çiftin arkasinda durdu.

"HEY SİZ! NE YAPTİĞİNİZİ SANİYORSUNUZ!"

Çift arkasina donup te yaşli bir adam gorunce gulmeye başladilar.Kadin one çikip yaşli adama parmağini uzatti.Sanki kuçuk bir çocuğu azarlar gibi,

"Seni yaşli bunak! Sen kimsin ki bize hesap soruyorsun!"

"Aaaa, pek de saygili değilsin çirkin suratli kadin"

"NE!!!!!!! ÇİRKİN Mİ! SENİ....................!SEN E GULUORSU HANÇER!"

"Hahaha,komik de o yuzden. Çirkin kadin ha, hahahahaha"

"Tabi ki çirkin. İçin de ki çirinliği gorebiliyorum seni iblis!"

"SEN OLDUN BUNAK!"

Kara kalp elini yumruk şekline getirdi, kara, yuvarlak bir enerji topu çikti ortaya. Yaşli adama firlatti ama adam yaşina gore çok dinç ve çevikti, hemen firlayarak olasi bir zarardan kurtuldu. Kara kalp çok sinirlenmişti ama Kizil Hançer çok ilginç ve şupheli buldu.kara kalp tekrar saldirmak uzereyken, hançer onu durdurdu.

"Ne diye beni durdurdun?"

"Bu adam yaşina rağmen çok çevik değil mi? İlginç birşeyler var bu adam da."
kara alp ve izil hançer bir an birbileirne baktilar. Duşuncelere ve geçmişe daldilar. Çevik bir yaşli adam,iblis ve içind eki çirkinlik,rahip....ikisinin birden gozleri irice açildi ve yaşli adama donduler.

"BAŞ KATİP!!!!!!!!!!!!!!!"

"Buyuk Baba!"

"Ne!!... Rei geri git!"

"Ooooo torun mu? ne guzel"

"Ben hallederim kara kalp"

Rei bir an da kizil hançeri tanimişti ama diğer kadini ilk defa goruyordu. Hançer kiza yaklaşti ve alini kaldirdi.Ayni an da bitkiler etrafini sardi ve her yerini bağladi. Rei haraket edemiyordu, sadece konuşabiliyordu.

"Birakin onu!"

"Senin kim olduğunu biliyoruz baş katip!"

"Buyuk baba ne demek istiyor?"

"Sen eski gumuş bin yil kralliğindan birisin değil mi yaşli bunak? Baş katipsin sen!"

"Neden bahsettiğinizi bilmiyorum!"

"Oyle mi? Sevgili torunun elleirmin arasinda iken belki hatirlarsin. Hafizan onu kurtarabilir aksi halinde nefes alamayip olucek"

Buyuk baba korku ile torununa bakti.Kizil Hnaçer kararliydi kesinlikle dediğini yapacakti. Rei'nin nefes darliği yavaşça başlamişti zaten. Buyuk baba pes etmiş bir şekil de yere diz çoktu.

"Tamam! Doğru ben oyum.Birakin onu şimdi."

"Ne? Buyuk baba?"

"Ah, işte boyle katip. Tum bilgileri, ve kaynaklari sen tutarsin. Seni bir kere gormuştuk. Hatirliyorsun değil mi bizi?"

"Evet, hatirliyorum. Kiyamet'in savaşçilarisiniz sizler"

Hançer ve kara kalp gulmeye başladilar. Hatirlanmak hoşlarina gitmişti.Rei ise şaşkin ve çaresiz bir şekilde buyk babasina bakiyordu. Ne demek ti butun bunlar?...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:35 pm

Usagi ve Mamoru sicak akşamda kol kola girmiş yuruyorlardi. Usagi yururken başını Mamoru'un omuzuna koymuştu.Luna'da Mamoru'un sol omuzuna yayilmiş uykuyordu.

"Söylesene Usagi, sen hiç rüyanda evren savaşçisini gördün mü? Yani küçükken falan? Bir anlik da olsa.böyle birşey hatirliyormusun?"

"Hayir yani aslinda bilmiyorum. Belki görmüşümdür ama hatirlamiyorum."

Mamoru daha fazla konuşmak istedi ama sustu.Luna'a bakti.Kedi uyuyor gibiydi ama bu kadar çabuk uyuyabiliceini sanmiyordu.

"Luna? Kral'da dünya'da yaşiyormudur şimdi? Bizim gibi yeni bir hayat verilmiş olamaz mi?"

"Mümkün. Ama şu anda prensim görevimiz onu değil evren'in kraliçesini bulmak."

"Kraliçesi mi?"dedi Usagi bir an da başini kaldirarak."Sen böyle birşey demedin Luna."

"İyi de tahmin etmen gerekirdi. Evrende ne kadar gezegen savaşçisi varsa hepsi onun eseri. Kraliçe Serenity bile saygi ile eğilirdi önünde. Tabi o asla bunu sevmezdi.Fazla alçakgönüllü idi."

"Evi neredeydi? peki?"

"Evren'de bir yerde.Tam olarak yeri belli değil. Gezegen buyukluğunde bir yer'de krallığı vardı.Durmadan haraket halindedir,kimse yerini tam olarak bilemezdi.Bir çeşit koruma için."

"İlginç.Biliyormusun daha fazla şey anlattıkça dahasinida duymak istiyorum."dedi Usagi uykulu bir sesle ve başini yine mamoru'un omuzuna koydu.Mamoru usagi'in uykulu haline guldu.Luna'da saöylediği sözden dolayi başini yere eğdi.

"İşte bu yüzden anlatmak istemiyorum ya fazlasini. Geçmişi öğreneceğiz diye görevinizi aksatacaksiniz ki buna başladiniz bile.Hala tam anlami ile bir arama yapmadiniz.Hem be..."

"MARS!"Usagi irkilerek kalktı ve durdu.Mamoru ve Luna şaşırmışlardı.

"Ne oldu Usagi? Neden Mars dedin?"

"Başı dertte mamoru.hemen geri dönelim!"

"Anlaşildi.Kizlara haber ver!"Usagi ve Mmaoru koşarak rei'in evine doğru yol aldılar.Bu sırada da Usagi özel telefonlarından kızlara haberi uçurdu.

"Şimdi Katip.Sen biraz bekle"Kara Kalp tek bir el haraketi ile büyük babayi dondurdu. Daha sonra da memnun bir ifade ile az önce ki yere,dua bölümüne yürüdü. Biraz kariştirp darmadağin ettikten sonra koyu kirmizi renkte bir taşi gizli bir bölmeden çikardi.

"Aahhh en sonunda Ateş Kirbacı. Seni uzun sure önce kaybetmiştik."

"Hadi fazla oyalanma kara kalp.Daha yaacak iş çok. Uyandir onu."

"Sabır bir erdemdir kızıl haçer."
Hançer kızgın bir bakış attıktan sonra Rei'ye döndü.Kız hala kıpırdayamıyordu.

"hey siz durun orada!!!!!!!!!!!"

"Ne sen de kimsin?"

"Ay Savaşçısı!"dedi Rei. Kızıl Hançer ay savaşçısını gorunce gulumsedi ve kara kalp'e onu işaret etti. Kadın ay savaşçısına donup iyice baktı. Sonra da arkasında ki smokinli şövalyeyi gordu. ikisini de tanıyordu.

"Bakın şu işe.Kimler burada."

"Siz kim oluyorsunuz da yaşlı bir adamı dondurup torununu da esir alıyorsunuz? Ben ay savaşçısı olarak buna izin vermeyeceğim. Ay adına sizi cezalandıracağım!"

"Ay Savaşçısı bırak şimdi bunu."

"Ama.. aaa neyse bırakın onları!"

"Gelde kendin bırak!"dedi hançer ve kizil bir enerji topunu çifte gonderdi ama ikiside kaçmayı başardı. Smokinli şövalye hançere hizli bir şekilde saldirip bastonu ile ona vurdu.Yere yıkılıp konsantresini kaybedince Rei'yi saran bitkiler onu bıraktı.Özgür kalır kalmaz Rei buyuk babasi'in yanına koştu. Ay Savaşçısı silahını çıkardı ve harakete geçırdı. Işığı her yeri sardı ve ikisini birden geriye puskurttu.Buyuk babanin buzları çözuldu.Kara Kalp ıstırap çeken bir halde elinde ki taşla kalktı.

"İğrenç sevgi enerjileri!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"Ben gücümü sevgiden alırım hehehehe"Ay savaşçısı zafer kazanmışçasına gulup yerinde zıpladı. Hançer ve Kara Kalp geriye çekildiler.

"Gidelim kara kalp nasıl olsa istediğimizi elde ettik.Yine görüşeceğiz sizlerle."İkisi birden yok oldular.Rei, büyük babasına sarılıp onu öptü.O anda diğer savaşçılarda geldiler. Herşeyin olup bittiğini görunce biraz üzüldüler.Uranus yaklaşip Ay savaşçısına baktı.

"Ne oldu?"

"Kızıl Hançer yanında bir başkası ile geldi.Kara Kalp miş adı. Bir taş alıp gittiler."

"Desenize kaçırdık tüh"

"Minako"

"Tamam makato şaka yaptım"

"Büyük baba iyimisin?"

"İyiyim canım iyiyim."

Büyük baba, bana anlatmak istediğin birşey var mı?"
Yaşlı adam etrafına bakındı. Hepsi de ona bakıyordu. Ne demek istediğini anlamamışlardı Rei'in.

"Efendimiz gelmeden önce uyandırsak iyi olacak"

Kara kalp elini kaldırdı ve taşa tuttu.Taş bir an kalktı ve parladı ama sonra tekrar eski haline döndu.Kızıl hançerde deneyip başarısız olunca ikisi birden denediler. Kara Kalp sinirlenerek taşa tekme attı.Taş tahtın önune kadar suruklendi.

"Sersem Bunak!!!!!!!!!!!!!!! Bu taş sahte olmalı! Şuna bak !"

"NE OLUYOR BURADA!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"EFENDİMİZ"İkisi birden diz çöktüler.Tahta oturan uzun siyah saçlı bir kadın belirdi.Gözleri alev rengindeydi. Elleirnden dirseklerine kadar olan kısmı değişik siyah seöboller ile dolu idi. Yuzu soğuk bir beyazdı. Dudakların da siyah bir ruj, yuzunun kenarlarında ise aynı kenarlarında ki gibi siyah semboller vardı. Kıyamet tüm ihtişYASAK KELİMEı ile yerinde oturmuş artık tam anlamı ile görunuyordu. Yerde ki koyu kırmızı taşa gözleri kaydı.Elini kaldırdı ve taş havalandı ve bir sure parladı ama sonra ışıltısı söndü.

"Taş sahte falan değil.Birşekil de uyanışını engelleyen birşey var.Bunu halledeceğim."

"Efendim bir haberimiz var"

"öyle mi? Son zamanlarda iyi haberler geliyor.Söyle Kızıl Hançer"

"Evren Savaşçısının Baş Katipini bulduk efendim."

"Ah,Gerçekten mi? Nerede şimdi?"

"Taşı bulduğumuz yerde."

"Onu istiyorum sizden. Sanırım dostumuzun yerini biliyordur."

"EMREDERSİNİZ"dedi hançer ve kalp....

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:35 pm

"Buyuk baba, şimdi az once olanlari bize anlatirsan bizler de açikliğa kavuşmuş olacağiz."

"Rei, canim... İçeri girsek çok iyi olacak"

Buyuk baba doğruldu ve hizli adimlar ile eve girdi. Rei ve diğerleri de onu takip ettiler. Yaşli adam, ortalikta gorunmuyordu. Birkaç dakika sonra elinde birkaç parşomen kağidi ile odaya girdi ve yere oturdu. İçini çekti ve parşomenlerden birini hepsinin gorebiliceği bir biçimde açti. Parşomende bazi çizimler vardi. En ortada dunya'in sembolu,onun bitişiğinde de ay'in sembolu vardi. Etrafinda ise guneş sisteminde bulunan diğer gezegenlerin sembolleri dağilmişti. Hepsi ilgi ve merakla parşomene ve buyuk baba'ya bakiyorlardi.

Buyuk baba diğerlerine donerek,"Bunlar gorduğunuz gibi sizlerin temsil ettiğiniz gezegenlerin sembolleri. En orta da dunya ve etrafinda ise sizler varsiniz.Ve tam şurada ise..."

"Evrenin sembolu"diye tahmin yuruttu Merkur. Yaşli adam memnun bir şekilde gulumsedi. Ay savaşçisi, Merkur'e dondu.

"Hani nerede?"

"İşte burda"dedi Smokinli şovalye parşomeni işaret ederek. Tum gezegenleri ucgen içine alan uc yildiz vardi. Evreni simgeleyen işaret.

"Doğru prensim."

"Şey...Ben..."

"Dert etmeyin.Hepinizin kimliklerini, kim olduğunuzu iyi biliyorum ben."

"Ne zamandan beri buyuk baba?"

"Şu astroid yağmurundan beri."

"Peki sen... yani nasil baş katip?"

"Evet, tum tarihi,efsanevi kayitlari ben tutardim Rei. Evren kraliçesi bu gorevi bana verdi. Bir yandan da sana pisişik guçlerini nasil kullanacağini ğretiyordum."

"Ama Luna ve Artemis neden soylemediniz bize?"

"Onlari suçlama Jupiter. Onlar benim kim olduğumu bilmiyorlardi."

Luna bir umutla yaşli adama doğru ilerledi."Evren savaşçisi, baş katibi sir gibi saklardi ve onu kralliğinda tutardi. Her turlu şeyi bilmeniz lazim o zaman?"

"Doğru, duşman tehlikeli ama şunu soyleyim bende tam olarak kim olduğunu bilmiyorum ama çok tehlikeli olduğunu biliyorum. Şu ana dek karşilaştiğiniz tum duşmanlari unutun. En acimasiz ve en guçlusu ile karşi karşiyasiniz."

"Parşomene donelim. Onla ne anlatmak istiyorsunuz?"

"Merkur bilgiye açliğin çok hoşuma gidiyor.(gulumseyerek) Evren savaşçisinin tum evrenleri dolaşarak kendisine savaşçilar bulduğunu biliyorsunuz. Ama en onem verdiği savaşçilar samanyolu sistemindekilerdi. Çunku dunya gezegeni hiçbir evrende bulunmayan bir gezegendi ve mistik bir enerjisi var. Onu ele geçirmek, yok etmek isteyenler bu yuzden hedef olarak hep burayi seçmişlerdir. Evren savaşçisida. Bunu ve diğer gezegenlerde ki duşmanlara karşi koymak amaci ile gezegen savaşçilari takimini kurdu. Sizin goreviniz bu dunyayi ne pahasina olursa olsun korumak."

"Eğer dunya gezegeni duşmana kaptirilirsa işte o zaman diğer gezegenlerde bir bir duşer. Ay kralliği, dunya ya yakinliği ile onemli bir hal aldi. Bu yuzden dunya krali ile, evren savaşçisi gumuş kristali yarattilar ve bunu kraliçe'e verdiler. Bu sayede korunabilirdi dunya ve ay.
Ama tilsimin tamamlanmasi için evren savaşçisi nni son bir savaşçi daha seçmesi gerekiyordu...Ve bunu da olmeden once seçip kraliçe serenity'e bildirdi."

"Ben..."

"Evet prenses, siz. "

Haruka, yaşli adama doğru ilerledi."Olmeden once dediniz ve şu tilsim?"

"Tilsim, dunya nin ve ay'in korunmasi için gerekli olan birçeşit buyu, mistik enerji idi. temeli Birliktir. Yani sizin duşmanlarinizi yenmeniz için her zaman bir olarak haraket etmeniz gerekiyor. Evren savaşçisida her zaman bunu oğutlemiştir zaten ve doğrultuda eğitmiştir savaşçilarini.

Olumune gelince evet. Bazi olaylar oluyordu evrende. Mars bunun kaynağini bulmak için gorevlendirildi ve buldu da. Zaten evren savaşçisini son goruşum o zaman oldu. Onu ve sizi uranus ve neptun. Her ne oldu ise evren savaşçisi duşmanini yendi ama hepiniz oldunuz."

Herkes sessiz bir şekilde duruyor ve tek bir kelime bile etmiyordu. Yaşli adam'in anlattiklarini hazmetmeye çalişarak kendilerine gelmeye çalişiyorlardi. Uranus birden yere yumruk atarak herkese arkasini dondu.

"NEDEN????????? NEDEN HİÇBİR ŞEY HATİRLAYAMİYORUZ?"

"Sakin ol lutfen uranus. Bunun nedenini bilmiyorum ama zamanla sizde hatirlamaya başlarsiniz emin olun. "

"Buyukbaba doğru soyluyor. Hem sanirim birkaç soru daha var. Onlar burada ne ariyorlardi?"

"Ehemmm şey sanirim evren savaşçisinin zamaninda bana emanet ettiği savaşçiyi Venus."

"Ne savaşçisi? bir gezegen savaşçisi mi?"dedi jupiter

"Hayir, duşmanin. Guçlu olduğunu ve ele geçmemesi gerektiğini biliyorum. Ama dert etmeyin uyandiramazlar. Tum gucu ve enerjisi şu an da boynumda ki bu kolyede. Rei bunu sen al canim."

"Buyuk baba, ben...."

"En doğrusu bu. O savaşçilarin efendilerine beni haber vermişlerdir bile. Buyuk olasilik beni yakalatmak için adamlarini gonderiri.Ele geçersem en azindan o geçmesin."

"Buna izin vermeyeceğiz"

"Yine de benim için kendi hayatinizi tehlikeye atmayin sakin.Unutmayin biriniz eksik olursa tilsim işe yaramaz. Hadi bu gece bu kadar. Yarin devam edelim tamam mi"

Rei kolyeyii boynuna takip sakladi.Diğerleride eski hallerine donerek evlerinin yolunu tututlar. Ev'de bir tek rei ve buyuk babasi kalmişti.

"Buyuk baba, evren savaşçisini hatirliyormusun?"

"Evet canim, hem de çok iyi.Hadi uyu, iyi geceler."

"İyi geceler"

Rei ruyalara dalmadan once olanlari son defa analiz etti ve gozlerini kapadi. Yaşli adam ise yatağinda doğrulmuş olanlari duşunuyordu. Bir sure sonra birden bazi karartilar oldu ve yaşli adam kafasini kaldiridğinda kizil hançer'in ona baktiğini gordu.

"Benimsin sen'"

Yaşli adam kendine geldiğinde buyuk bir oda da idi.karşisinda bir taht ve orada bir kadin vardi. Doğruldu ve kadina doğru yurumeye başladi.

"Sen ve adamlarin istediğini asla elde edemiyecek.Seni ..... NE? AMA BU İmkansiz. Sen olamazsin!"...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:36 pm

Rei, mabedin önünde hıçkırırarak ağlıyordu.Usagi ve diğerleri de onu teselli etmek için elinden geleni yapıyorlar ama başarılı olamıyorlardı. Usagi, Rei'in yanına çömelip sırtını sıvazladı.

"Rei,lütfen kendini topla.Sana söz veriyorum büyük babanı kurtaracağız."

"Hepsi benim yüzümden! Nasıl düşünemedim bunu ben? Hissedemedim bile.Eğer bend..."

"Yeter artık! Kendine acımayı, olmuş olan birşey için kendini yıpratmayı kes!"

Mischuri;"Haruka..."

Haruka, Rei'e yaklaştı.Kızlar Haruka'ın bu sert ve ruhsuz çıkışlarına alışmışlardı yine de bu konuda onun biraz daha anlayışlı davranmasını bekliyorlardı.

"Şu an da Rei, büyük babandan daha önemli birşey var. Eğer büyük babanı ve tabiki dünya yı kurtarmak istiyorsak evren savaşçısını bulmak zorundayız.Bunu da sen yapacaksın."

"Ben mi? (şaşkın bir yüzle)"

"Elbette ki sen. Aramızda 6.hissi kuvvetli olan tek kişi sensin.Sen bulamayacaksında kim bulacak."dedi Makato. Haruka onaylayarak gözlerini Rei'e dikti.

"İşte bu yüzden Rei kendini yıpratmamalı ve tüm enerjini evren savaşçısını bulmaya harcamalısın. Bu seferki dşman şu ana dek gelenlerin en tehlikelisi."

"Analıyorum. Evren Savaşçısını bulmak için herşeyi yapacağım kızlar söz veriyorum!" Rei artık eskisi gibi ayakta, kararlı ve güçlü duruyordu. Arkadaşları bu halini görünce rahat bir nefes aldılar.

"Katip, sen benim ateş kırbacımın enerjisinin nerede olduğunu söyle ben de sana olabildiğince az azap vereyim"

Yaşlı adam,organik bir madde ile kollarından asılmıştı.Yüzünün yere eğerek durumunu kabullenmeye çalışıyordu. Karşısında duran Kıyamet'in ise sadece memnun gülümsemesi görünüyordu. Kıyamet, eli ile yaşlı adam ın kafasını kavradı ve kaldırdı.

"Bak bana katip, çünkü ben senin hem umudunun yok oluşunun hem de azap'ın simgesiyim!"

Kızıl Hançer ve Kara Kalp , oldukları yerden kıyamet'in yaşlı adama yaptıklarını izliyordu. Kızıl hançer, öfke ve nefret ten başka hissetmiyordu şu anda. Tek umudu efendisinin bir an önce evren savaşçısının yerini bulmasını ve onu yok etmesi idi. Yıllar önce evren savaşçısı tarafından hepsi sonsuz bir uykuya yatırılmıştı. Tabi bu esnada kendisi ve yanında bulunan iki savaşçısı da ölmüştü.

Hançer, gözlerini kapatarak eski günleri hatırladı. Kana bulanmış, ölü bir gezegende savaşıyordu. Karşısında iki gezegen savaşçısı vardı.

""Uranüs Ateşi!!!!!!!!!"

Alev dönerek üzerine geldi ama o kılıcı ile kolaylıkla geri püskürttü saldırıyı.Sadece gülüyor ve karşısındakini teşfik ediyordu.Bir anlığına yanına baktı.Kara kalp, diğer savaşçı ile savaşıyordu. Bir an sonra evren savaşçısını gördü ona saldırıd ama onu bir haraket ile geri püskürterek hançer'i yaraladı.Kılıcını kaldırdı ve kara kalp e doğru savurdu o d aaynı hançer gibi yaralanarak yere yıkıldı.Efendisi kıyamet ise evren savaşçısına doğru büyük bir nefretle yürüyordu.Birkaç saniye sonra herşey olup bitti. Bir an da etrafı bir ışık kapladı ve derin bir sessizlik arkasından geldi.

Kızıl Hançer gözlerini bir çığlık ile açtı.aşlı adam acı içinde bağırmıştı.Kara kalp ise kendisine soru soran bir bakışla bakıyordu.

"Bir şey yok."

"Eminmisin?"

Hançer kafası ile onayladı.Efendisi'in geldiğini görünce dikkatini ona çevirdi.

"Katip ten yerini öğrendim."

"Nasıl? konuşmadı ama"

Konuşması gerekmiyor.Beyninin içinde istediği kadar saklasın fark etmez. Şimdi birçok konuda bilgi saahibim var.Gezegen savaşçıları d aaynı biizm gibi evren savaşçısının yerini bilmiyorlar.Ama en azından biz onların yerini ve kim olduklarını artık biliyoruz. Hazırlanın gidiyoruz!"

"Sizde mi efendim?"

"Evet,artık kendimi gösterme zamanı geldi bence."...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:36 pm

Gezegen Savaşçıları, dönüşüm geçirmiş bir şekil de yeni düşmanlarının yerini arıyorlardı. Mars, bütün gücünü kullanarak birşeyler bulmaya çalışıyordu, fakat sadece yerleşim merkezinden uzak bir yere kadar gelebilmişlerdir. Etrafların da sadece ağaçlar ve küçük tepecikler vardı. İleri de ise bu küçük tepecikler büyüyor ve büyük uçuruma neden oluyorlardı. Akan bir ırmağın sesi kulağa çalınıyor, sabah vaktinde öten kuşların cıvıltısı huzur veriyordu. Lakin gezegen savaşçıları huzurdan çok uzaktı, Mars'ın dedesinin kayboluşu ve yeni düşman karşısında güçsüz oluşları çok rahatsız edici idi. Maskeli Şövalye ve kediler kızların arkasından uyumlu bir şekilde yürüyor, herhangi bir tehlike karşısında dikkatli davranıyorlardı.

Uzun bir yürüyüşten sonra grup durdu ve Mars'a baktı. Mars gözleri dolmuş ve sıkkın bir şekilde yere çömeldi. Pes etmiş gibi bir hali vardı. Usagi, yanına yaklaşıp eğildi ve dostuna rahtatıcı bir şekilde gülümsedi.

"Onu bulacağız Mars. Öyle ya da böyle. Bizden daha fazla saklanamazlar canım."

"Ay Savaşçısı..."

"Ay Savaşçısı doğru söylüyor Mars. Büyük babanı ne olursa olsun bulucaz."

"Venüs... Kızlar, cesaretiniz için çok teşekkür ederim."

Ay Savaşçısı, eli ile Mars'ın omuzuna dokundu ve gözlerinin içine kararlıca baktı. "Berly ile karşılaşmaya gittiğimizde bana ne söylediğini hatırlıyormusun? Hepinizi kaybetmiştim."

Mars, olanları ve söylediklerini çok iyi hatırlıyordu. Dolan gözlerini silerek başını salladı ve gülümseyerek yerden kalktı. Ay Savaşçısı yerinden doğrularak Mars'ın arkasına geçti. Mars gözlerini zorlamadan kapattı ve tüm enerjisini düşmanın izini dolayısıyla büyük babasını bulmaya odakladı.

Birkaç dakika geçmişti ki Mars, gözlerini hızla açtı ve git gide büyüyen tepelere döndü. Eli ile yüksek tepeleri gösterdi.

"İşte! Orada karanlık bir enerji hissettim. Haraket halinde idi."

"Tamam o zaman, gidelim kızlar." dedi Maskeli Şövalye. Grup yeniden yola çıkarak, ağaçların içinden geçerek yüksek tepelere doğru ilerlemeye başldı. Biraz daha yürüdklerinde ağaçların olduğu yerden çıkıp geniş bir düzlüğe çıktılar.

Gördükleri karşısında hepsi de şaşkınlıkla bakındı. Çimenler ölmüştü, birkaç ağaç parçası kurumuş ve dökülmek üzere idi. Çiçekler simsiyah olmuş boyunlarını bükerek canlarıı vermişti. Mars, kzııgn bir ifade ile ilerledi ve arkadaşlarına döndü.

"Kesinlikle burası."

"Anlaşılan kıyamet, doğadan pek hoşlanmıyor."dedi Uranüs.

"Bence daha çok güzel olan ve sevgi ile büyüyen canlılardan hoşlanmıyor"diye fikir yürüttü Neptün.

"Kızlar dikkat edin. Kıyamet'in savaşçıları çok güçlü bir olarak saldırmanız gerekiyor. Gücünüzü birleştirn aksi halde onları yenemezsiniz."

"Luna haklı kızlar." dedi Jupiter. Diğerleri de aynı fikirde idi. Mars bir an da irkilerek önüne döndü ve savaş pozisyonu aldı. Kızlarda Mars'ı örnek alıp aynı şekilde pozisyon aldılar. Bir an da etrafta 2 grup canavar belirdi. Bazıların rengi siyah, bazıların rengide kızıldı. Hepside anlamsız sesler çıkartıyordu. Bir saniye bekledikten sonra, saldırıya geçtiler.

"KIZLAR HAZIR OLUN!" dedi Luna ve Artemis ve geriye çekildiler.

"World Shaking!!!!!!"

"Deep Submerge!!!!!!"

"Venus Love-Me Chain!!!!"

"Supreme Thunder!!!!!"

"Mars Snake Fire!!!!!!!"

"Shine Aqua Illusion!!!!"

Yaratıkları çoğu acı için de geri püskürtüldü ama bazıları aradan kaçmayı başardı ve kızlara doğru saldırdı. Çıkardıkları kırbaç gibi uzuvlarla savaşçılara vurdular. Gezegen savaşçıları acı içinde geriye kaçmaya çalıştı. Uranüs ve Mars güçlerini bir kere daha kullanarak saldırdılar. Yaratıklar geriye kaçtı ve bir an durdular. Daha sonra ön gruptakiler saldırdı ama kızlar tarafından yine geriye püskürtüldü.

"Bu böyle olmayacak!" dedi Uranüs.

"Doğru! Ölmüyorlar ama biz fazlası ile yoruluyoruz." dedi neptün.

"Birşey bulmamaız şart!"dedi maskeli şövalye. Bu arada arkasından sinsizce yaklaşan bir yaratığa bastonu ile karşılık verdi.

Tam o sırada yerden birden bire iki canavar çıktı ve Uranüs ile Nptün'ü kırbaç uzuvları ile yakalayıp sardılar. Kızlar kıpırdayamayacak duruma gelmişlerid. Mars ve Merkür yardım etmek isterken onlarda diğer canavarlar tarafından yakalandı.

"Kızlar!!!!!"dedi Ay Savaşçısı ve yanlarına koştu ama maskeli şövalye onu durdurup yanına çekti. "Dur bekle."

Uranüs, Neptün, Mars ve Merkür acı içind eçığlık atmaya başladı. Kırbaç uzuvlar bir şekilde enerji yayarak savaşçıların canını yakıyor ve enerjisini tüketiyordu.

"KIZLAR!!!!!!!!"Diye bağırdı Ay Savaşçısı. Lune ve Artemis ay savaşçısının yanına geldi.

"Ay Savaşçısı yok et onları."

"Ama onlar insan!"

"Başka şansızn yok usagi."dedi maskeli şövalye.
"Onlar artık insan değil."

Ay Savaşçısı kendi içinde çatışmaya girdi. Karşısındaki yaratıklar bir zamanlar insna dı ama artık değildi, fakat ordakilerde dostları idi. Başını öne eğerek sopasını çıkardı. Başka şansı yoktu.

"Starlight Honeymoon Therapy Kiss!!!!!!!!!!!!!!"

Sopadan tatlı bir ışık süzüldü ve tüm etrafı kapladı. Canavarlar savaşçıları bıraktılar ve kaçmaya çalıştılar ama nafile. Hepsi de çığlık atarak yok olup gitti. Savaşçılar yerden zorlukla kalkarak doğrulmaya çalıştılar. Yorgun düşmüşlerdi. Ay Savaşçısı ise akan göz yaşları ile sopasını yere indirdi. Venüs dostunun omuzunu tuttu.

"Başka şansın yoktu usagi."

"Doğru yoktu!!!!!"

"Kimdi o?"dedi jupiter ve etrafına bakındı. Uranüs sinirli bir yüzle kızlara baktı.

"Bu sesi tanıyorum!"

"İyi beni unutmamışsı Uranüs."dedi ve Kızıl Hançer ortaya çıktı. Havada asılı bir şekilde küçümseyen gözlerle savaşçılara bakıyordu.

"Size daha öncede söyledim. Sevgileri yok oldu mu bir daha dönüşü yoktur. Sevgi olmayınca geriye sadece öfke, nefret kalır."

"Seni aşağılık!" dedi mars.

"Aaaa büyüyk babanı dert etme mars. Efendimizin elinde, güvende."

Kızlar bir an da şaşırdılar. Kimliklerini biliyormuydu?

"Evet, savaşçılar bu kadar şaşırmyın. Kim olduğunuzu efendimizin kudretli gücü sayesinde öğrendik." dedi bir kadın sesi ve Kızıl hançer'in yanında siyahlar içinde bir başka kadın belirdi. Mars tanımıştı kadını. Öfke ile onlara baktı.

"Sizin yok ettiğiniz sadece küçük bir gruptu. Bunu da söylemek istedim. Şu anda daha fazlası dünyanın dört bir yanında yenilerini aramıza katmak için çaba sarf ediyor. Sizin efendinizin işinide hal ettik gibi görünüyor."

"Siz iğrençsiniz! Ne istiyorsunuz masum insnalardan. Uzak durun onlardan artık!!!!!!!!!!!" diye bağırdı ay savaşçısı.

"Üzgünüm prenses ama krallığım ve düşmanlarım için onlara ihtiyacım var."
Hançer ve Kalp'in önünde bir kadın belirdi. Uuzn simsiyah saçları ve kolarında ve yüzünde bazı sembol dövmeler vardı. Yüzüne bakınca karanlığın onda hakim olduğu anlaşılıyordu. Gözlerinde ne öfke ne de kin vardı. Sadece boş karanlık ve küçümseyen bakışlar.Anlında üçgen şeklinde üç siyah yıldız vardı.

"Sende kimsin?"dedi ay savaşçısı ama daha kadın cevap vermeden Lune ve artemis ay savaşçısının yanına gelerek şok geçirmiş gözlerle kadına baktı. Kadın, kedilerin durumunu anlayınca gülümsedi.

"Luna ve Artemis. Sizi görünce kendimi biraz garip hisseti doğrusu."

Kızlar kedilere bakıyordu. Luna'ın gözlerinde yaşlar akıyor, Artemis ise acı çekmiş bir şekilde gözlerini kaapyıp başını öbür yana çeviriyordu. Kediler anlamışlardı. Luna kadına yaklaştı.

"Evren Savaşçısı..."

"NE???????"Hepsi de şaşkınlıkla luna'a ve kadına bakıyordu. Kadın gülmeye kahkahalar atmaya başladı.

"Zavallılar, sanırım umduğunuz gibi çıkmadım"
Kadın zevk almış bir ifade ile gülümsemeye devam etti. Savaşçılar ise şok geçirmiş ve umutsuz bir halde evren savaşçısına bakıyorlardı.

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:36 pm

Gezegen Savaşçıları, şok olmuş bir halde karşılarında duran kadına bakıyorlardı. Uzun süredir aradıkları, güçlerinin kaynağı olan büyük savaşçı bumuydu? Hiçbiri buna inanamıyordu. Karşılarında bir düşman vardı bir dost değil, dünyayı yok etmeye çalışan biri vardı korumaya değil. Peki, bu nasıl olabilir di? Dillere destan Evren Savaşçısı nasıl oldu da karanlığın eline düşmüştü? Peki, neden kendini arıyordu ki? Kendisini yok etmeye çalışmıyordu ya…
Ay Savaşçısı, herkesin aklını kurcalayan bu düşüncelerden ilk sıyrılan oldu. Korkusuzca ve kızgın bakışlar ile ileriye doğru yürüdü.
“HAİN!”

“Hain mi? Ben mi? Neden hain olan benim?” dedi kıyamet, sükûnet ile.

“Çünkü sen… Sen…” Ay Savaşçısı ne cevap vereceğini bilemiyordu. Diğerleri de Ay Savaşçısının tepkisine şaşırmışlardı. Onlar da neden hain dediğini bilemiyordu. Ay Savaşçısı bocalamış bir şekilde başını yere eğdi. Düşünmeye ve neden böyle dediğini anlamaya ve karşısında ki düşmanın sorusuna cevap vermeye çalışıyordu. Gözlerini kapadı…

“Hadi ama Serenity, bana cevap ver. Neden hain benim? Ahhh doğru ya sizler hiçbir şey hatırlamıyorsunuz. Karşımda Serenity değil Ay Savaşçısı var. Senden…NEFRET EDİYORUM!!!!!!!!!!” diye patladı kadın, bir anda.

“HAYIR!!! Evren Savaşçısı, lütfen. Sen prensesi çok severdin. Kardeşin gibiydi. Lütfen geri dön! Aklını başına topla” dedi Luna gözyaşları içinde. Artemis ise Luna’yı sakinleştirmek için çaba sarf ediyordu ama kendiside Luna’dan farklı değildi. Kadın yüzünü çirkin bir şekilde buruşturdu, gözleri alev rengini aldı.
“Zaten bu yüzden nefret ediyorum ya.”

Birden bire bir pırıltı etrafı kapladı ve Ay Savaşçısı, Serenity şeklinde ortaya çıktı. Gözlerini açtı, gözlerinde kararlılık ve olgunluk vardı. Kafasını kaldırarak eski dostuna baktı, üzgün gözler ile.

“Akriha, bunca zaman sonra yeniden bir aradayız kardeşim. O kötü günden beri...” Ay Prensesi, eski hafızasının hepsine yeniden kavuşmuştu. Eski zamanlarda, Evren Savaşçısı ile geçirdiği zamanı…
“Akriha? Demek isimleri biliyorsun”
Serenity, kadına sarılmak için hamle yaptı ama kıyamet bir el hareketi ile Serenity’i geriye itti ve prenses inleyerek yere düştü. Maskeli Şövalye, hemen prensesin yanına koşarak onu yerden kaldırdı. Gezegen savaşçıları ise endişeli bir şekilde prenseslerine bakıyorlardı.

“Hiç zahmet etme Endymion!” dedi kadın ve gücü ile onu da geriye fırlattı ve Serenity’i kendine çekerek gümüş kristal den yakaladı ve sıkmaya başladı. Prenses acı ile haykırmaya başladı.

“HAYIR, USAGİ!” dedi Hepsi.Koşarak yardım etmek istediler ama kara kalp ile kızıl hançer onlara engel olarak geri püskürttüler. Serenity, kıyamet’in gözlerine baktı ve son anda neyin ters olduğunu anladı. Kadın, prensesin anladığını fark edince sinsice gülümsedi.
“Sonunda anladın Serenity!”
“Hayır”
“Aaaa evet” dedi ve kristali iyice sıktı. Kristal parçalanarak yerlere saçıldı, Serenity gözlerini kapadı ve yere düştü.

“Usagi!!!!!!!!!!!!!” dedi Maskeli Şövalye ve Serenity’nin yanına koşarak onu kucakladı. Gezegen Savaşçıları da onun yanına geldiler ve prenseslerini uyandırmaya çalıştılar ama nafile. Serentiy uyanmıyordu.

“Seni aşağılık kadın!” Uranüs, hızla kadına sadırdı ve yumruk attı ama kadın ondan hızlı davrandı ve yumruğunu tutarak kendine çekti. Gülümseyerek savaşçıya baktı.

“Uranüs. Sen ve Neptün de oradaydınız ve hiçbir şey hatırlamıyorsunuz öyle mi?”

“Ne?” Kıyamet Uranüs’ü yere yapıştırdı. Elini kaldırdı ve kara bir enerjiyi onların üzerlerine gönderdi. Hepsi de acı içinde geri uçtular ve kıpırdayamadılar. Kıyamet ve Savaşçıları ilerleyerek yerde yatan prensesin bedeninden ileriye gittiler.

“Aptallar! Gücünüz bana yetmez! Hepiniz yok olacaksınız.1 Tabi yakında Akriha da!”

“Ama sen…” dedi Luna. Şaşkındı. Tam olarak olanı kavrayamamıştı.

“Akriha’da kim” dedi Minako yerde zorlukla kıpırdayarak.

“Evren Savaşçısının asıl adı” dedi Artemis. “Akriha, temiz sudur. Hayattır ama sen karamışsın, aynı…”

“Ahva gibi değil mi?” dedi kadın. “Ahva benim adım. İsmimin anlamını taşırım. Kararmış nesneler… Ama bu bilgiler sizin ölmenize engel değil” dedi ve elini yumruk şeklinde havaya kaldırdı. Büyük bir enerji topu oluştu…” Akriha! Gör Savaşçılarının yok oluşunu!!!!!!!!!!!”

“BUNA ASLA İZİN VERMEM!!!!!!!!!!!!!!”

“NE?!!!” dedi Kıyamet. Arkasına döndü ve yerden yatan prenses gözüne çarptı. Savaşçılar da aynı kıyamet ve iki savaşçısı gibi hayretle prenseslerine bakıyordu. Ses ondan gelmişti ama ona ait değildi.

Parlak ve içe huzur dolduran bir ışık parladı, kırılan gümüş kristal tekrar oluşarak havada asılı kaldı. Serenity, havalandı ve saçları açılarak tüm bedenini örttü. Işık kaybolduğunda karşılarında Serenity yoktu.

Uzun kumral saçlı, anlında altın renginde üç yıldız bulunan bir savaşçı vardı. Gözlerini açtığında, alev gibi parıldadı. Ahva, memnun bir şekilde karşındaki savaşçıya baktı.

“Sonunda Akriha, saklandığın yerden çıkmaya karar verdin.”

“Evren Savaşçısı” dedi Luna. Savaşçılar şaşkın halde iki Evren Savaşçısına bakıyorlardı. Kafaları iyice karışmıştı. Neler oluyor?

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:37 pm

Akriha, sessiz ama konuşan gözler ile karşısında ki benzerine ve savaşçılara bakıyordu. Savaşçılar üzgündü, gözlerinde yaşlar akıyordu.Az önce dostlarını, sevgilisini kaybetmişlerdi. Ahva, yavaşça kadına yaklaştı.Şimdi karşı karşıyadılar.Birbirlerinin aynı ama aynı zamanda zıttılardıda. Akriha, altın renginde parıldayarak huzur saçarken, Ahva da karanlık rengi ve dövmeleri ile huzursuzluk ve negatif enerji saçıyordu.

"Akriha, bunca zaman sonra seni görmek ne güzel."

"Kurtulmuşsun."

"Evet, kurtuldum. Beni hapsettiğin o yerden...!"

Kıyamet, gözlerinden alev saçarak kılıcını çekti ve Evren Savaşçısına doğrulttu. Evren savaşçısı, hava da duran gümüş kristali avucunun içine koydu.Kristal şekil değiştirerek altın renginde bir kılıç şeklini aldı. Kılıçın kabzasında gümüş kristal kendini gösteriyordu.Evren Savaşçısı'da kılıcını çekip aynı şekil de Kıyamet'e doğrulttu. Kıymet'in yüzü öfkeden iyice büzüştü. Etrafına bakındı, kılıcını indirerek geri çekildi.

"Daha sonra yeniden karşılaşacağız..." dedikten sonra kayboldu. Hançer ve Kalp'te efendilerinin kaybolduğu gibi yok oldu.

Evren Savaşçısı, savaşçılara doğru yaklaştı. Luna ve Artemis, yanına yaklaştı.

"Efendim, siz... siz buradasınız." dedi Luna akan gözyaşları ile. Artemis de Luna da şimdi kendilerini çok daha huzurlu ve güvende hissediyorlardı. Lakin içlerinde bir burukluk vardı. Ay Savaşçısı artık yoktu. Gözlerinin önünde yok olup gitmişti ama onun yerine Evren Savaşçısı ortaya çıktı, hem de ....

"Usagi!" dedi Smokinli Şövalye. "Usagi nerede? NEREDE?!"

"Endymion, sakin ol. Serenity iyi, şu an uyuyor."

"Nasıl" dedi Mars.

"Şimdi bu yerden gidelim. Uygun bir zaman da konuşuruz" dedi Evren Savaşçısı ve elini ters bir şekilde hava d akaldırdı. Beyaz bir ışık etrafı sardı, savaşçılar bir an birşey görmez oldular. Işık kaybolduğunda ise bulundukları yer onları şaşırttı. Tapınakta idiler.

"Nasıl buraya geldik?" dedi Venüs

"Benim gücüm, benim sırrım." dedi Evren Savaşçısı gülümseyerek. Elini kaldırdı ve savaşçılara doğrulttu. Aynı anda savaşçılar geri döneşerek eski kimliklerine dönüştüler.Evren Savaşçısı'da savaşçı kıyafeti yok oldu ve normal, sade ve şık bir elbise üzerinde beliriverdi. Anlında ki yıldızlar kayboldu, saçları at kuyruğu şeklinde arkasından toplanarak yerlere kadar uzandı.

Haruka ve Michiuri, Evren Savaşçısına yaklaştılar. Herşeyi hatılrıyorlardı, nasıl savaşçı olduklarını, nasıl öldüklerini, evren savaşçısını. Eğilerek selam verdiler.
"Efendim..." dedi Haruka" sizi yeniden görmek çok güzel. Aslında duygularım ve anılarım..."

"...Çok taze ve sanki sana ait değilmiş gibi."

"Evet" dedi Haruka, garip ve açıklayamadığı hisleri ile.

"Efendim, nasıl oldu da birden bire ortaya çıktınız?"

"Serenity'e söylemiştim. Her zaman onun içindeyim. Gümüş Krsital'in içinde uykuya dalmıştım,zamanı geldiğinde uyanmak için."

"Peki o kadın. Nasıl size o kadar benziyordu?" dedi Artemis.

"Onun ikiz kardeşi" dedi Mischiru. Yeni hatırladığı anılarının içinde ortaya çıkan bu bilgiyi hatırlayarak. Hepsi şaşırmıştı. Bir açıklama için hepsi Evren Savaşçısına bakıyordu.

"Ahva, benim tam tersim ama benim gücüme denk. İkizim, yıllar önce onu haps ettim, o sırada herkesi yok etmek zorunda kaldım."

"Peki neden onu yok edemediniz?" dedi Makoto

" Ne olursa olsun, o benim kardeşim. Benden nefret etse dahi... Onunda kendine has savaşçıları var, aynı benim gibi. Yıllarca savaştık. Nasıl oldu bilmiyorum ama bir şekilde kurtulmuş."

"Usagi?" dedi Mamoru. Şu anda düşündüğü ve görmek istdiği tek kişi oydu. Akriha, Mmaoru'ya döndü ve gülümseyerek başını salladı.

"Daha sonra devam ederiz." dedi ve aynı birkaç dakika önce olduğu gibi bir ışık sardı etrafı. Işığın içinde Evren savaşçısı bir cenin gibi kıvrıldı ve Usagi bir cenin halinde kurtularak uyandı. Işık yok olduğunda Usagi şaşkın bir şekilde olanlaı kavramaya çalışıyordu. Bir kaç saniye sonra gözlerinden yaşlar akmaya başladı.

"AKRİHA!!"

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:40 pm

Usagi, biricik aşkı Mamoru'un kollarına yığıldı. Arkadaşları endişe içinde onu içeriye taşıyıp yatırdılar. Uykuda huzursuzca kıpırdanıyor ve anlaşılmayan şeyler mırıldanıyordu.

"Ne oluyor" dedi Minako.

"Geçmş acıdır Mainako. Hatıraları canlandı, bizde olduğu gibi." dedi Haruka.

"Kafamın içinde eksik olan yerler doldu. Sanki kayıp yapboz parçalarımı bulmuş gibiyim.Şimdi bana anlatılanlar hiç inanılmaz gelmiyor.Çok mantıklı ve...."

"...bulunmuş hissi veriyor.Değil mi rei?"

Rei, Ami'ye döndü. Haklıydı, kaybolmuş gibiydi ama artık bulunmuştu... bulunmuşlardı. Usagi'ye döndü, ufak tefek hatıralar canlandı kafasında ve en sonunda Evren Savaşçısı... Ona enerjinin kaynağını bulmasını söylüyordu.... zaman ilerdikçe umutsuzlağa düşmüştü ama evren savaşçısı ona umudunu asla yitirmemesini ve vazgeçmemeisi söyledi... Kaynağı buldum! Güneş Sisteminden uzak bir gezegen de karanlık ve çok güçlü bir enerji...ve evren savaşçısı ile uranüs, neptün gittiler ve bir daha geri dönmediler ama karanlık enerjide yok oldu.

"Efendimiz, kızkardeşiniz Akriha'da ortaya çıktığına göre ne yapacağız?"

"Ben onu merak etmiyorum! Neden kaçtık efendim! Onlardan güçlüydük!" dedi Kızıl Hançer. Lafı biterbitmez Hançer, kendini yerde buldu. Vücudunda büyük ağrılar vardı. En son gördüğü şey ise efendisinin öfkeden alevlenmiş gözleri idi.

"Bir daha korkak muamelesi yapmaya cesaret edeceğini sanmıyorum Hançer!" Kıyamet, haşin bir şekilde arkasına döndü ve korkmuş kara kalp'in yanından hızlıca geçti ve her iki kolunu iki yana açtı. Büyük bir enerji bulutu ile birlikte havalanarak batmaya başlamış olan güneşin karşısına geçti.

"HaAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!" Kıyamet'in sesi dünya üzerinde duyuldu mu bilinmiyor ama tüm Evrende yankılandı. Evrende var olan savaşçılar kıyamet'in sesini duydular. Farklı gezegenlerde uykua yatmış olan savaşçıları yavaşça uyandılar ve efendilerinin çağrılarına kulak vererek Dünya adlı gezegene doğru yola çıktılar.

Kıyamet, enerjisi bitmiş bir şekilde yere düştü ve bir süre o şekilde kaldı. Kara Kalp efendisine yardım etmek için koştu ve onu yerden kaldırdı.

"Efendim iyimisiniz?"

Kıyamet'in enerjisi tükenmişti ama kısa bir süreliğine. Kıyamet zevk almış bir halde gülümsedi, askerleri ona geliyordu........

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHH!" Usagi, acı çeken bir çığlıkla uyanarak olduğu yerde doğruldu. Gözleri boş ve uzaklara bakıyordu.

"Ahva!"

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:41 pm

Usagi,baska hiçbirsey söylemeden kendini disari atti.Digerleri de endise ile onu izledi.

"Usagi ne oldu?"dedi Ami.

"Akriha,hissettim,duydum.Birileri geliyor, dünyamii yok etmek için!"

"Kim geliyor usagi?"dedi mamoru.Usagi üzgün gözlerle arkasinia döndü.

"Kiyamet'in Savasçilari.Buraya geliyorlar,evrenin dört bir yanindna efendilerinin çagrsi duydular.Kiyamet,kiyameti getirecek."

"Tanrim!"dedi
Makato.Digerleri de ayni sekilde sok geçirmislerdi.^Simdi ne olacakti?
Kim bilir ne kadar savasci buraya geliyordu.Hepsini nasil
durduracaklardi? Hançer ve Kalp'e bile güçleri yetmemisti.

"Aaaaaaaaa"Usagi,cani
yanmis bir sekilde gözlerini kapadi.Mamoru ve kizlar endise ile usagiye
yardim etmek için yaklasacaklardi ki gümüs krsital gögsünd eparildamaya
basladi.Göz alici bir sekilde isik yayiyordu krsital.Usagi'nin
gögsünden çikip havada durdu ve isik daha da büyüdü,en sonunda insna
formuna girdi.0sik kayboldugunda ortaya Evren Savasçisi ortaya
çikti.Sag bilegini krsitale götürdü.Krsital saahibinin bilegini sararak
bileklik seklini aldi.Usagi de prenses Serenity sekline büründü.

"HAYIR!"dedi Serenity."beni güçsüz birakmaya hakkin yok! Burada sizi bekleyemem."

"Evet, beklersiniz küçük hanim."

"Ne oluyor"dedi Rei."Evren Savasçisi, presnsesin gücünü aldi.Yani artik o Ay Savasçisina dönüsemeyecek"dedi Luna.

"NE???????????!"dedi
hepsi birden.Savascilar simdi biraz daha umutsuzlanmislardi.Ay
Savascisi onlarin lideri idi, gücü ile her defasinda onlari ve dünyayi
kurtarmisti.

"Bunu nasil yaparsiniz efendim? O olmaz ise biz n...."dedi Minako ama Evren'in bakislarini görünce sustu."Evren Savascisi en dogrusunu yapiyor.Siz savasçilarin görevi onu korumakti, onun bizi korumasi degil."dedi
Luna basini egerek.Bunca zaman aslinda onu tehlikeye atmislardi.Kaç kez
ölmüs ve geri dönmüstü ve her defasinda onu ölmesini engelleyen Evren
Savasçisi olmustu.Bu yüzden Minako'ya kizgin bir sekilde bakmisti,
Evren Savascisi.

"Yine de ben..."

"Serenity, karara saygi
duy.Akriha asla yanlis birsey yapmadi su ana dek. Hepinizi koruyan
oydu, ölümlerden döndüren ve gücünüzü veren.Seni hayatta tutmamiz
gerekiyor.Sen tilsimin anahtarisin.Dünyanin korunmasi için.dedi Mamoru.Akriha memnun bir sekilde gülümsedi.Biri onu anlamisti."Endymion"dedi serenity ve mamoruya sarildi.Mmaoru ayni anda dönüsüm geçirerek prens Endymion halini aldi.

Akriha, gümü_ krsitali tutan elini kaldirdi ve krsitalden
parlak,beyaz,güçlü bir isik gezegen savasçilarinin üzerine düstü.Iisik
yok oldgunda, savasçilar degiim karsiinda soke oldular.Alinlarinda ki
nesne kaybolmus ve yerine kendi gezegenlerinin sembolleri ortaya
çikmisti.Kiyafetleri denizci kiyafetleri halind eçok uzak bir sekilde
degismisti.Kiyafetler,zirh gibi vucutlarini kaplamisti,evren
savascisinin ki ile arlardinda büyük farklar osla da onun kine
benziyordu.Yine her iki bileklerin de bileklil seklinde nesneler
belirmisti.Bilekliklerinin üzerinde yine gezegenlerinin sembolleri
vardi.Dönüsüm geçirmelerini saglayan broslari krstal yildiz gb görünmüs
ve vücutlarinin içlerine girdi.

"Yeni güçler, yeni enerji.Artik digerleri ile savasabilirsiniz.dedi Evren Savascisi."0çinizde
bulundurdugunuz enerji ve güçle dünyanizi ve günes sisteminizi
koruyabilirsiniz.Sizi uyariyorum kizlar.Su anki güçleriniz öncekilere
benzemiyor,dikkatli ve kontrollü kullanin.Gcünüz sizi bile yok
edebilir......Endymion, savasçilar savasta iken sen ve kediler
serenity'nin yaninda kalip onu koruyacaksiniz."

"Anladim efendim."dedi Endymion saygi ile basini egerek.

"Simdi,Evren de var olan tüm savasçilari buraya toplama vakti.

Evren Savascisi gözlerini
kapatarak havaya dogru yükseldi.Gümüs krsitali yukari
kaldirdi.Kristalden çok güçlü bir isin dünyanin atmosverinin disina
çikarak her yere dagildi.Evrende ki gezegenler efendilerinin çagrisini
duydu ve savasa katilmak için yola çiktilar.

Dünya üzerinde karanlik ve isigin son savasi olacakti.Hayat da kalan sonsuza dek hüküm sürecek....

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ağus. 18, 2007 7:41 pm

"Simdi ne olacak?"dedi Neptun, büyük ve tenha bir alan da diger savasçilar ile birlikte bekleyerek.

"Evrende ki diger gezegen savasçilarinin gelmesini bekleyecegiz."dedi Uranus.

"Peki bu ne kadar vakit alir ki?"diye merakla uranuus ve neptun e döndü Venus.

"Isik hizi ile haraket halinde olduklarini dusunursek 15dk ka icinde burada olurlar."dedi Merkür,elindeki cep bilgisayarini karistirarak.

"Diger savasçilari görmek için sabirsizlaniyorum dogrusu.Ya sen Mars?"gülümseyerek Jupiter. Lakin Mars, düsünceli ve endiseli idi.

"Bilmiyorum..."kisik bir sesle Mars."Usagi'yi düsünüyorum."

"Evet, onu bende düsünüyorum.Acaba Evren Sa..."

"Hayir."diye sözünü kesti Evren Savasçisi Jupiter'in."Prenses güvende olucak. Ahva, beni zayif düsürmek için onu kullanmak isteyecektir. Eger onu elinde tutarsa beni ikilem içinde birakir."

"Güvenli oldugundan eminmisiniz peki? Yani onu bulamayacagindan, belki biraz daha ek güvenlik ve daha uzak gizli bir yer ya da..."

"Yeter Mars. Görüyorum ki ona karsi ananç bir koruma ile yaklasiyorsun.Buna gerçekten çok memnun oldum. Sakin dert etme, dert etmeyin. Onu Ahva'nin bulamayacagi bir yere sakladim.Hem yaninda kediler ve Endymion var."

"Prens onu Ahva dan korymabilicek mi? ya da savasçilarindan? Biz savasçilarini bile yenemedik, ya o?"dedi Uranüs.

"Endymion'a bir silah verdim.Bir kiliç. Uuzn zaman önce Dünya kralina ait olan bir kiliç." dedi Akriha,gözleri geçmise dalarak."O kiliçin gücü ile ona karsi koyabilir merak etmeyin en azindan Ahva karsinina çikarsa prensesin kaçmasi için yeterli süreyi kazanabilir."

"Peki ya..."Merkür'ün sözü bitmeden gökyüzünde kara bir bulut göründü. Neredeyse günesin isigini kapamisti.Hava kapandi ve kararmaya basladi. Korkunç savas nidalari geliyordu o kara buluttan.Gezegen Savasçilari ifadesiz bir sekilde kara buluta bakiyordu.Bulut onlarin oldugu yeri teyet geçerek uzak bir bölgeye dogru gözden kayboldu.

"Bunlar onlar... geldiler."dedi Mars.Evren, basi ile onayladi.Birkaç dakika sonra gökyüzünde birbirinden çesit renkte isiklar ortaya çikti.Sari,mavi,pembe...ve daha fazlasi...Hepsi de gökyüzünde gökkusagi söleni yapiordu resmen.Tüm isiklar, gezegen savasçilarinin oldug alana dogru toparlandi.Kizlar heyecan ve sevinçle isiklara baktilar.Isiklar kayboldugunda kendileri gibi ya da benzer savasçi kiyafetler giymis baska gezegen savasçilari ortaya çikti.Onlarca savasçi vardi ve hepsi de evren savasçisinin önünde egiliyorlardi.

"Inanmiyorum..."dedi Venus.Kizlar da ayni fikirdeydiler.

"Inanmayacak birey yok kizlar"dedi yabanci bir ses.

"Yeni bir macera daha degil mi?"dedi ikinci bir yabanc1 ses.Savasçilar iyice baktiklarinda iki savasçinin kendilerine geldigini gördü.

"Hotaru! Setsuna!"dedi hepsi birden.

"Evet biziz kizlar."dedi Saturn.

"Çagriyi alinca, hemen geldik."dedi pluton.Digerleri saturn ve plutonun yanina giderken, Evren Savasçisi da savasçi ordusunun yanina gitti.

"Göreviniz bitti mi?"dedi Venus.

"Evet bitti.Aslinda Evren Savasçisinin istedigi seyi bulmak kolay olmadi."dedi Plüton.

"Evren Savasçisi mi? Yani siz bizden ayrildiginiz da..."

"Evet Uranüs.Onu hatirliyor ve istedigini biliyorduk."

"Ama nasil?"dedi Neptun, Plutona bakarak.

"Ben zamanin bekçisiyim.Benden iyi kim bilebilir?"gülümseyerek."Kaos ile son karsilasmadan sonra br rüya gördüm. Rüyam da bir ses bana bir kiliç bulmamazi söylüyordu. Zaman da yaptigim yolculuk sonucunda Evren Savasçisini ögrendim vevtabi istedigini de."

"Bir sekil de geri dönecegini anladik ve ayrildik.Ama size birsey söylememeye karar verdik.Neden bilmiyorum ama içimizden bir ses söyleme dedi."Saturn biraz mahçup olmus bir sekilde.

"Peki kiliç?"dedi Jupiter.

"Onu verdik bile.Savasçilardan önce geldik buraya."dedi Saturn.

"Kral Abadren'e ait kiliçtan mi bahsediyorsunuz?"dedi Mars.

"Evet.Onu bulmak için önce eski ay kralligina sonrada diger gezegenlere gittik ama bulamadik.Aslind aaptallik etmisiz, nasil tahmin edemedik bilmiyorum.dedi saturn.

"Kiliçi dünya da bulduk.Asya ve Avrupa kitasinin bulustugu yerde, topragin altinda kalmis yikik dökük bir krallikta. Sanirim eskiden dünya kralligi orada idi."

"Tabi hersey tozbuz olmus.Kayda deger pek birsey görünmüyordu ki zaten kiliçi buldugumuzda çagriyi aldik.Fazla arastiramadik."diye bitirdi pluton.

"Kizlar?Su savasçiya bakin."dedi Jupiter.

"Ama o!..."

"Evet Venus, o Galaksiya."dedi Mars.

"Onun burda..."kizignlik gözlerinde aleve dönüsmüstü Uranüsün.

"Sakin ol Uranüs. Biliyorsun o da bir kurbandi."

"Umurumda degil Neptün! Onun yasattiklarini unutmayacagim."

Evren Savasçisi, yaninda galaksiya ile birlikte geldi. Altin savasçi zirhi ile arkasinda duruyordu.Biraz mahçup bir ifadesi vardi.Geçmis de olanlar onu üzüyordu. Gözlerinde sevgi, merhamet vardi. Evren Savasçisi, Uranüs'e sert bir bakis attiktan sonra savasçilara döndü.

"Galaksiya, benim en çok güvendigim savasçim.Benden sonra sizlerin en güçlüsü.Geçmis geçmiste kaldi,hatalar ve pismanliklar ile... sizlerin de diger savasçilar gibi ona saygi göstermesini istiyorum."sonradan üzerine basarak ekledi.""0stesenizde, istemesenizde."

___________________________________________

Birbiirnden karanlik, birbirinden lanet erkek ve kadin savasçilar efendilerinin önünde saygi ve korku ile egilmislerdi. Hepsi de aç hayvanlar gibi olacak savasi sabirsizlikla ve heyecanla bekliyorlardi. Kiyamet, yaninda duran kara kalp ve kizil hançer ile savasçilarina gurur ve kesin zafer gözü ile bakiyordu.

"Sizler! Karanligin hizmetkarlari! Bugün burada son bir savas için toplandik! Efendisniz olarak sizden isigin hizmetkarlarini yok etmenizi emrediyorum! Tüm galaksi bizim hükümdarligimiz altinda ezilicek!"

Tüm Savasçilar sevinç ve zafer çgliklari atiyordu.Onlarca savasçi birer veba gibi yayilmisti.Bulunduklari yere karanlik ve ölüm getirmisti.

"Zafer kaçinilmaz ama serenity'i bulmani istiyorum."

"Merak etmeyin efendim.Onu bulucam, o küçük kizla görüsecek bir hesabimiz var zaten."dedi karanlikta bir gölge.

"Yasamali! Onunla isimiz bittiginde onu öldürebilirsiz Kraliçe Berly ve Endymion da senin olur."

"Haeheahahah Serenity"dedi Berly...........