Güç'ün Kaynağı

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 07, 2007 3:59 am

hehehe evet biraz öyle oldu :))) dedim akşamdan yazayım bari :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 07, 2007 7:20 am

her zamanki süperliğinden hiçbir şey kaybetmeyen bir bölüm daha(uzun bir cümle oldu galiba)

:VeNüS:

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 07, 2007 5:01 pm

Akriha ya zarar vermekten büyük zevk duyuyordu. Onun kendisine çektirdiği acıların yanında bu nedir ki? Evet çok iyi hatırlıyordu. Aradan bunca uzun zaman geçmesine rağmen çok iyi hatırlıyordu. Daha dün gibi. Doğduğundan itibaren özenle yetiştirilmişlerdi. O zamanlar da sadece bir savaşçı vardı. 10 yaşlarında bir erkek çocuk savaşçı güçlere sahipti. Daha sonra da Ahva ve Akriha doğmuştu. Ardından ikisinin gücünden doğan Aquamarin... bundan sonra da arkası gelmişti.

Yüzlerce, onlarca savaşçı kendileri tarafından seçlip güçler verildi. Savaşçılar bulundukları gezegenlerdeki enerjilerine göre seçiliyorlardı. Her gezegende yaşanılan gezegenin enerjisinin yoğun biçimde taşıyan canlılar olurdu. Bu canılar yoğunluk derecesine göre de kademelendirilirdi. Genelde tek bir gezegenden, sadece tek bir sensi savaşçısı çıkardı. Onun dışındakiler onu korumakla yükümlü kişiler olurdu. Güç ve kademeleri de ona göre. Nadiren tek bir gezegenden iki sensi savaşçısı çıkardı. Ahva ve Akriha da evrenin denge savaşçıları olarak doğmuşlardı ama ikisi arasında çıkan kutuplaşma yüzünden dengeyi sağlamak amacıyla Aquamarin doğdu. Evrenin Savaçısı rütbesine ise Akriha sahip oldu. Ahva ise Kıyamet Savaşçısı oldu ve tüm evrene karanlık getirip, hüküm sürmek için çabaladı. En son savaşında kardeşi tarafından evrenin hapishanesi olarak bilinen Nemesise, en karanlık yerine hapis edildi. Oraya hapis edilen ilk kişi o oldu. Sadık hizmetkarı bilge adam uyandığında, efendisini tekrar uyandırmak için gerkeenleri yapmaya başladı. İlk olarak Kraliçe Beryl in hafızasını vererek Metalya yı yani Ahva nın ruhundan kopan enerjisini uyandırmak için ne yapması gerektiğini gösterdi. Sonrası kesilmedi. Gereken enerji toplandığında ve dengeler bozulmaya başlandığında Kıyamet Savaşçısı Ahva uyanmaya başladı. En sonunda Kaos sayesinde Nemesis den, hapis edildiği yerden kurtuldu. Bilge adamı zamanda yolculuk yaptırarak geleceğe gitmesini sağladı. Bu sayede Kristal Tokyo ve savaşçıları yok etmek için hem gelecekten hem de geçmişten saldırdı. Kendisi de kız kardeşini bulup yok etmek için tüm evreni dolaştı.

Şimdi şu anda, burada... Akriha ile karşı karşıya... yeniden. Aquamarinin asasını sıkıca tuttu ve Serenity e çevirdi. Savaşçılar birşey yapmak istediler ama Ahva nın tehtitkar bakışları yüzünden durdular. Akriha ya baktığında, kendisine sert bir şekilde baktığını gördü. Git gide kızıyor,nefret etmeye başlıyordu. Bu çok iyi idi. Nefret, aynı kendisinin şu anda hissettiği gibi ve aynı zaman da sevginin ne kadar zayıf olduğunun da kanıtı.

"Ondan uzak dur Ahva."

"Neden? kardeşine birşey yapacağımdan mı korktun?"

"Lanet olsun! Senin deridn nedir! Bunca yıl bu öfke, sevgisizlik nedir!!!!"

"NE Mİ? SENCE KARDEŞİM?"

"Eskiden böyle değildin. Sert huyluydun ama yinede sıcaktın. Şimdi buz kütlesinden farkın yok!"

"Sevgi dediğin şey nedir ki? Asla tatmadığım bir duygu ama sevgisizlik beni daha güçlü kıldı, daha sert. Oysa şu haline bak. Sevdiğin insnalar ölünce sende ölüyorsun. zayıf düşüyorsun. Nemesis de karşıma çıktığında o kadar zayıftın ki.

O gözlerinde sadece acı vardı. Lanet olası adama duyduğun sevgiden baka birşey yoktu. PEKİ YA BEN!"

"Sen mi?"Akriha şaşkın bir şekilde kardeşine baktı. Ne demek istediğini anlamamıştı. Ahva kardeşine bakıp, acı bir şekilde gülümsedi.

"Hiç fark etmedin değil mi?"kafasını umutsuzca salladı."Ailem sana daha fazla değer veriyordu.Çünkü onlara göre yaptıkların çok iyi şeylerdi. Gurur verici şeyler. Bunları sorun etmemeye başardım. Senin sayende ama sonra o adamla yakınlaştın.

Abadren, dünya nın kralı. Gelecekte ki eşinle...Bu da yetmezmiş gibi durmadan başka şeyler ile ilgilendin. Benden soğudun, uzaklaştın. Ve birgün tamamen yanlız bıraktın."

"Ahva..."ama Ahva sert bir el haraketi ile onu susturdu ve devam etti. Yüzündeki gülümseme minnettar bir ifade ile şekillendi.

"Ama teşekkür etmeliyim. Sizler bana sevg dene şeyin sadece zayıflık olduğunu gösterdiniz. Abadren i öldürünce bunu anlayacaını düşünmüştüm. Ama yanılmışım, zayıf düştün. Kendinden geçtin ve etrafından olan şeyler görmedin. Dünya ya bir parçamı gönderdim..."Savaşçılara bakıp,zevkle gülümsedi." "Güneş sisteminde ki gezegenleri yok ettim ama sen bunu engelleyemedin. Çünkü gücün zayıflamıştı."

"NE?!"Kızlar şok olmuş bir halde Akriha ya bakıp cevap beklediler. Ahva şaşkın numarası yaparak kardeşine döndü.

"Ne yani bilmiyorlarmıydı? O insnaların hayatlarını kurtarabilicekekn sırf yas tuttuğun için engel olamadığını söylemedin mi?"

Akriha lanları hızlıca aklındna geçirdi. Ne yapacağını bilmiyordu, haklıydı çok zayıf düşmüştü hem de bir kişi yüzünden milyarlarca nsnaın ölümüne engel olamamıştı. Şu anda çok utanıyordu. Aslında Ahva dan daha kötü durumda değildi. O nefretinden can alıyordu, kendisi de sevgisi yüzünden can alıyordu.

"Söyle bana Akriha, şimdi Serenity i öldürürsem ne olur? Abadren nin zamanında başına gelenden daha farklısı olmaz. öylece kalıcaksın, gücün zayıflayacak ve sen bu insnaların hayatlarını kurtaramayacaksın. Bu sefer tüm evren benim emrimde olacak."

Doğruydu... aşırı sevgisi zarar veriyordu. Şu anda prenses, kardeşi gibi sevdiği kişi ölürse, kardeşleri gibi gördüğü güneş sistemnin savaşçıları ölürse aynı şeyler olacaktı.Yani hiçbirşey...En güçlü tarafı sevgisiydi, yine en zayıf tarafı sevgisi.Ama eğer.... evet bu en doğrusuydu.

"Ne istiyorsun? Ölümümü mü? Tamam o zaman.Sana karşı koymayacağım."

"Efendim hayır!" kızlar yanına gitmek istedilerse de Akriha buna engel oldu. Gözlerinde onlara karşı özür dileyen bir çift göz vardı. Ahva şüpheyle ona baktı.

"Dalga geçiyorsun öyle değil mi?"

"hayır..."Akriha kılıçını Savaşçılara yakın bir yere fırlattı. Hepsi birden şok olmuş bir halde Akriha ya bakıyorlardı. Ahva tereddütl asayı kardeşine doğrulttu. Sanki saldırı beklyorduama Akriha hiçbir şey yapmıyordu.

"Yanlız neden seni Nemesis de öldürmek yerine hais ettiğimi düşün Ahva."Ahva gülümsedi ve asa ile birlikte Akriha ya saldırdı. Akriha sadece boynunda tuttuğu kolyesini sımsıkı kavradı... Bir an acı hissetti sonra ise Ahva ile gözleri birbirine yakınlaştı. Aralarında sadece birkaç cm vardı. Ahva nın gözlerinde zafer ve mutluluk, Akriha nın gözlerinde ise pişmanlık ve acıma duygusu vardı.

"AKRİHA!!!!!!!!!!!"Serenity, çaresizce ablası gibi sevdiği kişiye seslendi. Onunla geçrdii tüm o güzel günler akıttığı gözyaşlarının içinde görünüyordu.

İlk tanışmaları... Savaşçılar ve Endymion ile tanıştırması... eğlenceli zamanları...dertleşmeleri...gülüşmeler... hepsi. Oysa artık hepsi birer anıydı....

(Aha da yazasım geldi bir bölüm daha ekledim :D Yanlzı sona iki üç bölüm gibi birşey kaldı fark ettiniz mi bilmiyorum. Belki biraz daha ...)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 07, 2007 7:04 pm

ilk okuyan benim galiba yine döktürmüşsün bakıyorum her zamanki güzellikte olmuş

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 07, 2007 8:42 pm

hayır ilk okuyan benim ama iftara gitceğim için yorum yazamdım :D:D

evet okurken çok şaşırıyorum yazın okadar akıcı ve güzelki beğenmemek elde dil sanki gerçek bişeymiş gibi HARİKASIN CANIM ^^

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 08, 2007 7:43 am

hehehe çok teşekkür ederim :))))) bundan sonra arka fonda hüzünlü müzik dinleyn belki etki eder de ağlarsınız :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 08, 2007 1:27 pm

öyle olsun bakalım yine galaxi savaşçısını tebrik ederim söylediğimi bir kere düşün sen bu hayal gücünle kendi animeni yaratabilirsin ona göre

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 08, 2007 1:29 pm

hehehe evet bunu kesinlikle düşüneceğim sağol canım :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Cuma Ekim 12, 2007 11:22 am

"AKRİHA!"

"EFENDİMİZ!"

Akriha onları duymuyordu oysa, şu anda sadece geçmişindeki güzel anıları gözünün önünden geçiyordu, en son ona sevgi dolu bakan birçift mavi göz. Abadren, sıcak bir gülümseme ile ona yaklaştı ve kollarına alarak kaldırdı. Akriha ise mutlu ve huzurlu bir şekilde ona gülümsüyordu. Çektiği acıyı unutmuştu, kafasını Abadren nin sıcak göğsüne dayadı ve gözlerini kapayarak uykuya daldı.

Beyaz bir ışık etrafı sardı ve birkaç saniye sonra ışık yok oldu. Ahva, Aquamarin nin asasını, Akriha nın bedeninden çıkardı. Akriha yere düşerken bedeni saydamlaştı ve yere varmadan bedeni kayboldu. Ahva öylece kardeşinin kaybolan bedenine baktı. Yüzünde anlaşılmaz bir ifade vardı, ne hissettiğini kendide bilmiyormuş gibiydi.
Oysa Endymion ve savaşçılar ne hissetiklerini gayet iyi biliyorlardı. Acı, üzüntü,umutsuzluk,inanmazlık ve öfke...

"Seni... seni acımasız..."Serenity kafasını yere eğmiş ağlıyordu. Gözlerinden dökülen gözyaşları acısının, sesindeki sert tonda öfkesinin göstergesiydi. Buna rağmen Ahva hiçbir tepki vermedi. Sadece öylece Serenity e baktı ve Aquamarin nin asasını yere attı.

"Aquamarin?"dedi Uranüs. Aquamarine baktıkların da yarı saydam bir savaşçı gördüler. Sonra saydam savaşçı kara ışık oldu ve asanın içine geri döndü.

"Akriha olmadığına göre dengeyi sağlayacak bir savaşçının da olması gereksiz. O artık sadece benim gücümün bir parçası."dedi Ahva ama bunu söylerken son derece ruhsuz ve ifadesizdi.

"Üzgünüm Serenity ama hayat acımasız neden ben olmayayım... Şimdi artık hiçbir gücünüz yok! Gidin... canlarınızı bağışlıyorum."Lakin Uranüs ve Jupiter onu dinlemeden Ahva ya hızla saldırdılar ama Ahva onları, kollarından yakaladı ve hızla çekip fırlattı. İkisi de acı içinde yere düştüler. Diğer savaşçılarda tam saldırmak üzereydi ki Ahva eli ile sertçe durmalarını işaret etti ve sert bir şekilde baktı.

"Aptallık yapmayın sakın! Şansınız yok... öç alacak gücünüz de yok..."

" URANÜS ATEŞİ!"

"Ne?" Ateşten bir top Ahva ya isabet etti ve kendisini yerde bulmasına sebep oldu.

"JUPITER THUNDER!" Ahva daha ilk saldırının şokunu atlatamadan ikinci saldırı ile karşılaştı. Uranüs ve Jupiter saldırı pozisyonunda bekliyorlardı. Ahva olayı kavrayınca şaşırmıştı.

"Nasıl olur bu?... Ah! Bileklikler!"Evren Savaşçısının bileklikleri... Son kez savaşçıların değişim geçirmesini sağlayarak güçlerine güç katmıştı. Bileklikler Akriha nın onlara bahşettiği son şeydi. Artık o olmasa dahi, güçlerini asla yitirmeyecektiler, en azından güneş sisteminin savaşçıları asla yitirmeyecekti. Mahalesef diğer savaşçılar Akriha nın ölümü ile güçlerini kaybetmişlerdi. Şu anda karanlık savaşçılara ve Ahva ya karşı duracak güçleir olan tek kişiler güneş sisteminin savaşçılarıydılar.

"Mercury Aqua Rhapsody"

"Mars Flame Sniper"

"Venus Love and Beauty Shock"

"Dead Scream"

"Submarine Violin Tide"

"Silence Glaive Surprise"

Birbirine ardına saldırı Kıyamet Savaşçısına çarptı. Ahva zorla yerinden kalktı ve savaşçılara lanet etti.

"Bunu size ödeteceğim............!!!!!"

Ahva nın gözleri alev rengini aldı, ellerinde kara enerji topları oluştu... birkaç snaiye içinde olan oldu. Büyük kara bir enerji topu ilk önce Serenity e sonra diğerlerine çarptı. Ahva Uranüs ve Jupiter e dokunmadan boğmaya başladı. İki savaşçı nefes almakta zorluk çekerken, Serenity hala Akriha nın acısını yaşar bir vaziyet de Akriha nın kılıcını aldı.... ve Ahva karnının kenarında hissettiği acı ile savaşçıları bıraktı.

"AH!"Kılıç, Ahva ya saplanmıştı, Serenity öfke ile bunca yaşadığı acının sebebine bakıyordu. Taa en baştan beri tüm çektiği o acıların, tek bir sorumlusuna bakıyordu. Ahva gördüğü öfke karşısında mutlulukla gülümsedi.

"Gördün mü Serenity bazen öfke sevginin yerine geçiyor. Sen bile öfkenle haraket edebiliyorsun, Akriha için bir hayal kırıklığı."

"Yo..."Serenity afallamış bir şekilde kılıcı elinden bıraktı o anda Serenity'in boynunda bir el belirdi.

"BIRAK ONU!"

"O hayır Enymion. Sakın kımırdama aksi halde boynunu kırarım.Tek bir haraket ile."

Endymion ve kızlar çaresiz ve umutsuz bir şekilde bakıyorlardı. Akriha nın ölümü ile birlikte tüm umutları yok olmuştu belkii şimdi yok olsalar iyi olacaktı. Daha fazla acı çekmezlerdi...

"O öldü! Kabuk ET!!!!!!"

"Hayır... ölmedi."

"Ne?"

"Sevdiğin insnalar daima içinde yaşar. Kalbinin en gizli ve güvenli yerine koyarsın.Ne sen ne de senin gibiler oraya asla dokunamaz."Serenity artık eskisi gibi merhametle bakıyordu. Aynı uzun zaman önce Akriha nın söylediği gibi. "En karanlık düşmana bile sevgi ve merhametle bakmalısın... sevgiyi öğrenmesi için bir yoldur gözler."

"Kalbini öyle bir sökerim ki değil sevgi, başka hiçbir duyguyu orada barındıramazsın."

"Sevgi düşündüğün gibi zayıfık değildir. Hayat da huzur ve mutlulukla yaşamak için sevgiye ihtiyacımız vardır."

"Sevgi zayıflıktır, güçsüzlerin sığındıkları bir barınak ama hiçbir etkisi yok."

"Usagi!"

"Durun!...Hayatının büyük çoğunluğunu yanlız yaşadın,tek başına yaşamını gçirdin. Peki söyle bana ne kadar mutlusun?"

Ahva, Serenity i bıraktı ve eri çekildi.Şüphe ve birazda korku ile ona bakmaya başladı.

"Söyle bana Ahva, mutlumusun?"

"Kes sesini"

"Hayır kesmeyeceğim... yanlız hayatın nasıldı? huzurlumuydun? amacın ne? tüm evreni ele geçirdin diyelim ne olacak?"

"Kes Sesini!!!!"

"Sonra ne olacak? ömrünün sonuna kadar tek başına,mutsuz,huzursuz yaşayacaksın. Herşeyi elde ettikten sonra amacın ne olacak?"

"KES SESİNİ DEDİM SANA !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Ahvanın anlındaki kara üç yıldız altın rengine döndü ve altın ışık saçmaya başladı. Işık büyüdü ve her yeri sardı.Ahva gözlerini açtığında Dünya da, krallıktaydı hala. Lakin her yer capcanlıydı... eskisi gibiydi herşeyi. Güller ile donatılmış bahçede Akriha üzgün bir şekilde oturmuş,elindeki gül ile oynuyordu.

"Akriha?"

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Cuma Ekim 12, 2007 11:29 am

hmmm harika bir bölüm daha az önce okudum venüste ^^ buraya daha koymamıştın. akriha gerçekten öldümü ?

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Cuma Ekim 12, 2007 2:04 pm

devamını akşama yazacam misafr olduğu için yazamadım kriha evet öldü Sad

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Cuma Ekim 12, 2007 8:43 pm

Hikayenin geri kalanını ekledim arkadaşlar :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ekim 13, 2007 10:05 am

Sebgininn gücü kılıçtan bile üstündür....... çok güzel canım finale gelmesi üzücü
sanırım bir kaç bölümünden sonra bitecek

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ekim 13, 2007 10:07 am

sanırsam bu son bölüm olacak ama belki bir bölüm daha uzatabilirim. Yazışıma bağlı. Ay bak kendimi biraz garip hissediyorum ne yapacam bitinc ebu hikaye :D bir sene oldu ya neredeyse başlayalı :D

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ekim 13, 2007 10:45 am

evet epeydir okuyorum tanıştığımı zsiteden beri ^^ ....bu sezondan sonra yeni bir sezond aolmaz çünkü sondu bu ama moviesini yap :D usagi mamoru evlenmiş cihibi doğmuş gümüş bin yıl olayı felan ..ben hep merak etmişimdir gümüş bin yıla gelseler ne olurdu diye ..herkez onların kral ve kraliçe olduğunu öğrenseler felan filan ayyy süper...

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ekim 13, 2007 11:56 am

hm aslında düşünüyorum hehe ama dediğin gibi film şeklind eolur bu da bu yazdığım sezondan çok kısa olur. Hmmm sanırım 2 film yazacam.İlk senin dediğin olur ikincide akriha ve ahvanın doğumundan ölüüne kadar. İlginizi çeker herhalde demi? :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı C.tesi Ekim 13, 2007 12:03 pm

Çekmezmi ..merakla bekliyoruz ^^

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 14, 2007 12:53 pm

harika şeyler yazmışsın ama sevincim yarıda kaldı bitiyor diye
film yap ama uzun olsun kısa olmasın lütfennnnn

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 15, 2007 8:02 am

uzun olmaz ya Sad

zor biraz ama çok kısada olmaz :)

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 28, 2007 7:55 pm

1.79 boylarında, sarışın yakışıklı bir adam yavaşça Akriha'ya yaklaştı. Akriha, kendisini kaplayan gölgeyi fark edince zoraki bir gülümseme ile arkasına, gelen adama döndü.

"Ah, merhaba"

Abadren çömelip, gülü Akiha nın elinden aldı ve kokladı."Sorun nedir prensesim?"

"Bir sorun yok Kralım. Sadece çok fazla sessiz. Bunun keyfini çıkartıyordum."

"Hmmm bana pek öyle gelmedi." Genç kral çömelmekten sıkılmış olacak ki çimlerin üzerine oturdu ve bağdaş kurdu. Gülü Akriha ya verdi ve ilgi ile ona baktı."Anlatmak istermisin? Seni her zaman dinlerim,biliyorsun bunu."

Akriha pes etmiş bir şeklde başını eğdi ve gül ile oynamayı kesti."Sorun kardeşim. Birkaç gündür benden çok uzak. Değişmeye başladığını hissediyorum."

"Ne gibi?"Kral daha da ilgi kesilmişti şimdi.

"Soğuk, konuşmaları iğneleyici. Sanırım kıskanıyor..."

"Bizi mi?"Akriha, başını evet anlamında salladı. Abadren, gülümseyerek Akriha yı kollarının arasına aldı ve sevgi dolu,sıcak bir öpücük kondurdu dudağına. Gökyüzünden hatta denizden bile mavi olan gözlerinin Akriha nın altın sarısı gözlerine kenetledi.Sevdiği kişiyiy kaybettiğini sanıyor, bunun böyle olmadığını görecektir. O kaçmaya çalıştıkça sen ona yaklaş."

Akriha morali düzelmiş bir şekilde gülümsedi ama yinede içinde bir burukluk olduğu anlaşılıyordu. Tüm kalbi ile sevdiği adam karşısında duruyordu,ondan ayrılmak istemiyor ama sevdiği kardeşinide üzmek istemiyordu. Son zamanlarda biraz boşlamıştı galiba onu ama döner dönmez bu boş zamanı telafi etmek için elindne geleni yapacaktı. Güneş batmaya batarken dönme zamanı da gelmişti. Dudaklarını sevdiği adamınkiler ile birleştirdi...

Ortalık bir anda değişti, şu anda sarayın içinde Akriha endişeli bir şekilde koşuyordu. Biraz daha olgun görünüyordu. Yüzündeki endişe kötü birşey olduğunun göstergesiydi ya da birine birşey olduğunun."ABADREN!"

"Akriha? "Kral kendisine koşan eşini görünce endişelenmişti,hemen yanına koşmaya yeltendi ama Akriha daha hızlıydı."Sorun nedir?"

"Ahva! Gitti bir anda ... ortadan kayboldu.!"

"Sakin ol..."

"Hayır! Daha önce yaptığı birşey değil. Ona birşey olmuş olmasındna korkuyorum."

"Kardeşin senin kadar kuvvetli biri. Ona birşey yapamaz kimse... Dostlarımla onu aramaları için bağlantı kurucam. Burada bekle."

Akriha, Abadrenin gidişini izlerken gözleri doldu.

"Ben kendine birşey yapmasından korkuyorum..."

Ortam yeniden değişti, Akriha şimdi yeniden bahçede idi. Güller somuş,hava kapalıydı. Etrafta bir hüzün,keder dalgası vardı. Kuşlar kederle ötüyor, iher bir yandan ahıt şakıları geliyordu.
Akriha gözyaşlarına hakim olamamış , ayakda durucak gücünüde kaybetmişti. Yere çökerek başını yere eğdi. Kalbi büyük bir acı yaşıyordu ve sonsuza kadarda yaşamaya devam edecekti... acının yanında özlem kısa zamanda kalbini kaplayacaktı işte o zaman daha da çekilmez olacaktı.

"Ahva! Ne yaptın sen"yumruğunu sıkıp yere vurdu. Gözlerini sıkıca kapatmıştı."Neden? Benden bu kadar mı nefret ediyorsun kardeşim. İlk önce benden kendini mahrum ettin şimdide kocamı.Neden?"

Akriha keder içinde ağlarken hemen arkasında duran Ahva ne yapacağını bilmez ifade ile yerde oturan kardeşine bakıyordu. Akriha kendisini sevmişmiydi? oysa o kadar emindi ki... kendisi yerine o adamı seçtiğine. Yooo hayır böyle olamazdı, o sadece onu sevmişti. Kardeşi yerine o adamı tercih etmişti!

"HAYIR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Ahva gözlerini açtığında yerde yatıyordu. Karnının köşesinde hissettiği yara sızlıyodu. Zorlada olsa yerinden kalktı. Hemen ileride savaşçılar ve prens Serenity ile ilgileniyordu. Baygın bir şekilde yatıyordu.

Ahva gülümsedi ve gözlerini kapadı ve birkaç saniye içinde tüm fziksel acısı kayboldu gitti. Yarası kapandı ve gözlerini açtığında kendini daha da güçlü hisseti. denge savaşçısı Aquamarinin asasını dokunmadan eline çağırdı ve havaya kaldırdı,asa parıldadı ve dünyanın öbür ucunda ki savaşçılar eski hallerine döndüler.

Akriha nın savaşçıları kendilerine geldiğinde şoka uğradılar. Artık güçlerini kullanamıyorlardı. Savaşçı kıyafetleri eski haline dönmüşştü. Bunun bir tek anlamı vardı... Evren Savaşçısı, Güç'ün kaynağı... o artık yaşamıyordu.

"Hahahahahahahah efendim baaşrdı! sevgi budalası efendiniz artık yaşamıyor ve siz de artık hiçbirşeysiniz. Ve bu da.... ne?"Kızıl Hançer şaşkın bir şeklde Galaxiaya ya baktı."Sen gücünü nasıl kaybetmezsin?"

"İçimde Evren nin bir parçası var. Ben Cosmos Galaxiya yım!"Galaxiya gözlerini kapadı ve altın ışık içerisinde kaybol. Birkaç saniye sonra ise zırhı daha da gelişmişti. Kaskı ise artık yoktu.Uuzn kızıl saçları ayaklarına kadar uzanıyordu. Anlı gümüş krsital şekline benzeyen bir işaretle taçlandırılmışdı. Taç saçlarının bir kısmını sarmaşık gibi estetikçe sarmıştı. Kızıl Hançer ikinvi bir şokla ne yapacağını bilmez bir hal aldı. Bu açık ise onun snu oldu. Galaxiya nın kılıç darbesi ile Kızıl Hançer öldü. Şimdi onlarca,yüzlerce karanlık savaşçı güçlerini kaybetmiş savaşçılara hücüm etti. Bunun üzerine Galaxiya kendini hemen iki savaşçıların ortasına attı ve Akriha nın savaşçılarının tümü kapsayacak şekilde güçlü bir kalkan oluşturdu. Kıyamet Savaşçısının, savaşçıları tüm güçleri ile saldırdılar ama kalkanı geçmeyi başaramadılar.

"Bu kalkanı aşamayacaksınız!" Galaxiya her saldırıda titriyordu ama içinde dayanacak gücü olduğunu da biliyordu. Yinede dört bir yandan saldıran yüzlerce savaşçının gücüne karşı ne kadar dayanabilicekti? Heleki efendisi öldükten sonra dayansa ne olacaktı? Ama yined eona bir söz vermişti. Savaşçılarını kruyacaktı!

"Artık kardeşim öldüğüne göre ve savaşçılarıda tüm güçlerini kaybettiğine göre artık büyk bir kıyım yaşanıyor olmalı. Bu yüzden aptallık edeceğinize teslim olun ve bana kardeşimin kılıçını verin."Kılıç düşündüğünden de güçlüydü,özellikle sevgi ile yaratılan gümüş krsitalden oluştuğu düşünülürse fazlas güçlüydü...

"Asla!"

"Aptallık yapıyorsun Endymion. Sen ve prensesin ve evet arkadaşlarınızın hayatını bağışlarım. Kardeşim öldüğüne göre serenityde zarar vermem için bir sebep yok.

"Peki bizi öylesine salıcakmısın yani?"dedi Mars. Ahva muzipçe gülümsedi.

"Güçlerinizi bana vereceksiniz ve bende sizi Nemesise göndereceğim. Hayati ihityaçlarınızı karşılayacağıma söz veririm."

"Ah evet çok teşekkürler."dedi Uranüs. Savaş pozisyonu alarak."Bizde san teslim olacaktık zaten."

"Ne yapacaksınız peki?"

"Savaşacağız... Sevdiğimiz herşeyi korumak için."dedi Serenit yerinden doğrularak.

"Serenity"dedi Endymion. Ahva ise sadece gülümsedi. Yine içinde derinliklerde onları anlamadığını kabul etti.

"Korumak için? Şansın var mı peki presnses? Gücünüz bana yetermi? Yenileceksiniz..."

"En azından tarafımız ve ne için öldüğümüz belli olur."dedi Venüs, ayağa kalkıp savaş pozisyonu alarak.

"Ah evet, Nemrutun Hz.İbrahimi öldürmek için yaktığı ateşi söndürmek için sırtında bir damla su taşıyan karınca misali."

"Aynen öyle!... Biz öleceğimizi dahi bilsek sevdiğiiz kişiler için savaşırız."merkür zoraki ayağa kalktı ve savaş pozisyonu aldı.

"Aksi halde sevgisiz bir haya da yaşamak bizim için ıstırap olur."dedi neptün. Taşmayı bekleyen bir deniz gibi pozisyonunu aldı.

"Biz gücümüzü sadece Akriha dan almıyoruz!!..."Plüton ve Satürn asalarını saldırını saldırmak için öne doğrulttu.

"... onun bize öğrettiği sevgiden de alıyoruz!"dedi Mars ve Jupiter ayağa kalkıp diğerleri gibi savaş pozisyonu alarak.

"Ölüm ise bu gerçeği asla değiştirmez."dedi En son Endymion ve Serenit ile diğerlerinin yanına geçti.

Ahva yüzünde belli etmesede şaşınlık yaşıyordu. Bu azim ve bu inanç daha önce gördüğü birşey değildi. Akriha nın ölümü işi kolaylaştırı sanıyordu ama öyle olmamıştı. İlk defa içinde şüphe hissetti... Karşısında duran savaşçılara baktı hepside ölmeyi bekleyen koruyuculardı. Şimdi düşünüyordu da oca düşman ve savaş. Her defasında hepsini yenmişerdi. Özellikle Kaos. O en güçlüsü idi. Nasıl olurda bu kadar güçlü dşmanları her defasında yenilgiye uğratmışlardı? Bunu daha önce hiç düşünmemişti. Acaba Akriha nın durmadan bahsettiği sevgi denen şey gerçekten de bu kadar güçlümüydü?

Savaşçıların suratlarına baktığın da karralılık ve güç görüyordu ama yooo bu sadece bir yanılgıydı. Boş umut ve kandırmacalar ile kendilerinin bu hayala kaptırmışlardı. Sevgi zayıflıktı ve mutlak güç için sevgiden eser kalmamlıydı.

"O zaman hepiniz.... GEBERİN!!!!!!!!!!!!!!!!!" Asa kalktı ve büyük bir yıkım gücü ile oluşan enerji ,savaşçıların üzerine gönderildi. Aynı anda savaşçılar tüm güçlerini birleştirmiş karşı saldırya geçmişlerdi. ki saldırı tam ortalarında buluştu. Ahva tüm emerji ve güçünün asaya geçirirken savaşçılar aynı şeyi yapıyorlardı. Bulunukları alan sallanmaya, yukarıdan topraklar dökülmeye başladı. Bir süre sonra ise sarsıntı daha da kötü bir hale geldi.Lakin ne Ahva ne de savaşçılar bunu umursamıyorlardı.

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 28, 2007 7:55 pm

"Dayanın!"dedi Serenity. Ahva gülümseyerek saldırısını ilerletiyordu.

"Kabul edin! Artık işiniz bitti. Herşeyinizi kaybettiniz!"

Bir süre soonra Ahva savaşçılara üstün gelmeye başladı. Serenity nin elindeki kılıç titremeye başlamıştı. Ahva ise zafer nidaları atmaya başlamış, daha da bastırmıştı.

"Akriha!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Büyük bir patlama oldu. Ahva gözlerini acı içinde açtı. Ayaşa kalkarken her yanında acı hissediyordu. Kol ve yüzünden kanl akıyordu. Asaya baktığında çatladığını anladı. Çok fazla zorlamış olmalıydı. Artık savaşçılar yoktu, Akriha yoktu. Ona karşı çıkacak hiçbirşey yokru. Evrenin tek ve mutlak hakimiydi!

"NE!"Ahva karşısına baktığın da savaşçıların ek parça halinde hala ayakta olduğunu gördü. Gözleri anlamsız bir şekilde bakıyordu."Nasıl olur bu!"

"Basit sevgili kardeşim!

"Akriha!"Bir anda yoktan var olan bir kadın belirdi. Akriha elinde kılıcı ile durmuştu ve dimdik ayakta idi.

"Nasıl?"

"Sevgi... sevgi yüüznden Ahva. "Akriha nın arkasında sarışın ve erkek ortaya çıktı."Onu sevenler onu çağırdı."

"Abadren sen..."Ahva şaşkındı. Ne olacak ne yapacak bilmiyordu. o ölmüştü ama şimdi karşısında idi. Zaferi artık kaybomuştu tüm güvenini yitirdi, güçü daha fazla kalmamıştı.

Akriha elini Aquamarinin asasına yoğunlaştırdı ve asa uçarak onun eline kondu. Bir anda çatlak asa yenilendi ve beyaz bir ışıkla parıldadı. Asanın içinde çıkan enerji şekillnedi ve tekrar Aquamarin oldu. Aquamarin hiçbir şey olmamaış gibi asayı Akrihadan aldı ve iki kardeşin ortasına geçip Akriha ya baktı.

"Ne yapacağını biliyorsun Aquamarin."

"Elbette..."Aquamarin asasını yukarı kaldırdı ve bir ışık çaktı.. Savaşçılar ne olduğunu anlamadılar. Kendilerini Savaşın alanına buldular. Galaxiya hala koruma kalkanı ile karanlık savaşçıların saldırısına karşı geliyordu. Bir an da olan oldu ve Akriha nın savaşçıları güçlerini yeniden kazandılar. Kıyafetleri değişti,güçleri yeniden ortaya çıkmıştı artık.

"Bu dmeek ki Akriha gerçekten geri döndü."dedi Serenity mutlulukla gülümseyerek. Karanlık savaşçılar diğer savaşçıların güçlerinin geri geldiğini görünce olanı anladılar ve saldırıların son verip geri çekildiler. Galaxiya kalkanı kaldırdı ve yere düştü. Hemen birkaç savaşçı ona yardım edip kaldırdı.

"IŞIĞIN SAVAŞÇILARI! TÜM SEVGİNİZİ KULLANIN VE KARANLIĞI DELİN!"Bu ses nereden geliyordu bilinmiyordu ama sesin sahibinin kim olduğu belliydi. Tüm savaşçılar,Serenity ve diğerleri de dahil olmak üzere kalplerine yoğunlaştılar. Hepsinden çıkan pembe tatlı ışık bir araya geldi ve göz alıcı bir görüntü oluşturarak, sersemlemiş savaşçılara dooğru gitti. Savaşçılar görünmüyodu şu anda ama attığı çığlıklar ve acıları duuylabiliyordu.

"Ne oldu?"dedi Venüs.

"sevgi karanlığı yendi."dedi Plüton ve diğer savaşçıların yanına yöneldi.Diğerleride aynı şekilde onu takiip ettiler. Işık yok olduğunda savaşçıların yerine onlarca bebek ortaya çıktı. Hepside cenin şeklind euuyoyrlardı. herkes buna şaşırıken Akriha ve Abadren ortaya çıktı. Akriha nın elinde ise bir kız bebek vardı.

"Akriha!"serenity koşarak dostuna sarıldı. Gözleri bebeğin anlına kaydığında siyah renkte üç yıldız gördü.

"Bu.. bu şey..."

"Evet bu Ahva.Kardeşim."dedi Akriha gülümseyerek kardeşne baktı."Artık sevginin ne olduğunu bilerek büyüyecek.O ve diğerleri..."

"Peki neden hala siyah"dedi Mars yıldızları göstereek.

"öyle olmalı. Ben evreni temsil ediyorum o da uzayı. "

"Galaksiler evrenin, evrenler de Uzayı oluşturuyor."dedi Satürn.Akriha onaylarcasına başını salladı.

"Ya diğerlerine ne olacak?"dedi Jupiter, onlarca bebeği gösterek.Mars bebeklere yaklaşınca birinin anlında pembe bir kalp diğerinin ise kızıl bir hançer gördü.

"Onlarda sevgi ile büyüyebilicekleri gezegenlere ve ailelere gönderilecekler. Buradaki savaşçılar bu konuda severeck yardımcı olacaklardır."dedi yüksel sesle Akriha. Bunu duyan savaşçılar memnun bir şekilde gülümseyerek kendilerine bebek seçemey başaldılar.

"Şu pembe kalpi kız ile oğlanı biz alalım ne dersşn Rei?"

"Büyük Baba!!!"Mars, kısa boylu şirn büyük babasına koştu ve sıkıca sarıldı. Marsın gözlerinde akan gözyaşları büyük babasını duygulandırmıştı.

"Ağlama sevgili torunum benide ağlatacaksın bak!"

"Bu güzel aile tablosu çok iyi."dedi Akriha neşeyle gülümseyerek.

"Yok oldu değil mi? Karanlık?"

"O üzgünüm Merkür ama hayır. Siz şu anda en güçlü düşmanı yendiniz. Karanlık her daim var olacak ve olmalıda. Yoksa sınav olan bu hayatın hiçbir anlamı kalamz. Bize düşen kötülüğe karşı her daim ayakta kalmaktır."Merkür başını onaylayarak salladı.

"Baş Katip, kalp ve hançere iyi bakın."

"Merak etmeyin Kraliçem her daim."

"ne? Ciddimiydin sen büyük baba?"

"Elbette ki Rei!"

"Onlarında bir şansı olmalı Rei. Bu konuda sana güveniyorum."

"Şey..e....evet efendim bana güenebilirsiniz"dedi Mars gülümseyerek. Mars kalpi eline aldı,büyük babada hançer.

"Şimdi Rei bebeklerin altını sne değiştirisin tamam mı?"

"NE? ASLA!!!!!"

Mars büyük babası ile tartışıken diğerleri de konuşuyorlardı. Abadren, Endymionu bir kenera çketi.

"Prens Endymion... bana ne kadar doğu bir karar verdiğimi gösterdin. Çok iyi bir kral olacaksın."

"Teşşekkür ederim ama siz..."

"Ben yıllar önce yapmak istediğimi yapacağım ve Akriha ile birlikte onun krallığına gidip bebklerimizi büyütücez aa evet birde kardeşin."ddi gülümseyerek."Sana öğrettiklerimi asla unutma... asla Serenity nin yanından ayrılma. İkiniizn gücü ile birklikte koruyabilirsiniz değer verdiğiniz herşeyi."

Endymion anladığını gösterince, Abadren gülümseyerek kolunu prense attı ve geçmişten konuşmaya başladı. Bu sırada Üç ışık savaşçılar ile vedalaşıyord. prensesleri de onlara katılmış konuşuyorlardı.

"Sanırım artık ayrılık vakti geldi. Unutmayın ihtiyacınız olduğu zaman burada olacağız."

Bunun üzerine bir konuşma olmadı. Akrihanın elinde Aquamarinin asası belirdi. Onu yukarı kaldırdı ve çıkan enerji tüm dünyaya yayıldı.Kılıç tekrar gümüş krsital oldu ve serenitye iade edildi.

"Artık insnalar gündelik yaşamlarına devam ediyorlar.Sizlerde normal yaşamlarınıza dönebilirsiniz. Galaxiya asayı yerine koyduktan sonra eski görevine geri dönecek aynı diğerleri gibi. Artık görüşmek üzere ... hepinizi seviyorum."

Galaxiua hariç,O ve diğer savaşçıları ışık hızına geçip dünya atmosferinden dışarı çıkıp geldikleri yerlere döndüler. Serenity ve savaşçıların kıyafetleri eksi hallerine döndü.diğerleri tüm güçler

"Ne oldu?"dedi Neptün.

"Evren savaçısı sizin içinize kendi parçasını vermişti artık yok. kendi gücünüz dünyayı korumak için size yetecektir eğer birgün bir daha böyle bir düşmanla karşılşırsak eğer güçlerinizi geri alacaksınız."

"Aaaa, ben o kitabı çok semiştim."dedi hayal kırıklığı ile merkür. Diğerleride aynı fikirde idiler. Galaxiya ise sadece gülümsemek ile yetindi ve Uranüs,NeptüniSatürn ve Plütona döndü.

"Dış savaşçılar... sizlerde görev yerlerinize geri döneceksiniz."

"Ne giicekler mi?"

"Şimdi değil... vakti geldiğinde."

"Peki ne zaman?"dedi Neptün.

"O zaman anlayacaksınız. Neptün,Satürn ve Uranüs... vakti geldiğinde dış sistem de Evren Savaşçsına katılacaksınız ve sende zaman kapısına Plüton. Şimdi ee hoşçakalın."

Ay Savaşçısı ve kızlar şşakın bir şekilde kayblan Galaxiyaya baktılar. Son anlar ne kadar hızlıydı.

Karanlık çökmülş yıldızlar parıldıyordu. Mamaru ve Ysagi Tapınakta durmuş yıldızları iliyoru. Rei ve diğerleri de büyük baba il birlikte bekler seviyorlardı.

"Umarım bundan sonra savaşmamız gerekmez. Mamoru."

"Umarım... yinede ne olursa olsun senin yanında olacağımı bilmeni istiyorum."

"Bunu biliyorum.... Mamoru"

"Evet?"

"Sence şimdi akriha ve abadren ne yapıyorlardır?"

"Bizim yaptığımızı..."dedi Mamoru ve Usagiy kendine çekti.Gözlerinin içine baktıktan sonra tüm sevgisiyle gelecekteki eşini ve çocuğunun annesini öptü...

SON

Ahada bitti ühühühühühühüh Eeee umarım beklentileriniiz karşılamıştır. Son 2 haftadır ilham gelmedi ya :D Bu arada sanırsam en uzun bölüm bu oldu :D :D

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 28, 2007 8:52 pm

en uzun ve en güzel bölüm.gerçekten müthiş bir senaryoydu.bittiğine üzüldüm.ama her güzel şeyin bir sonu vardır değil mi.

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Paz Ekim 28, 2007 11:31 pm

heh evet kendimi rowling gibi hissettim :D

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 29, 2007 8:00 am

söylemeyi unutmuşum en son cümle çok hoşuma gitti.bizim yaptığımızı Laughing

Konu: Geri: Güç'ün Kaynağı Ptsi Ekim 29, 2007 9:47 am

heheheh :D bu arada 8.sayfada da başlangıcı var bölümün orayı es geçmediniz değil mi? :D